Jaira Sona Chin: ‘Ik wil families helpen de cirkel van armoede te doorbreken’
Jaira Sona Chin (24) is een tweedejaarsstudente van de Engelstalige bacheloropleiding International Studies in Den Haag. Drie jaar geleden richtte ze haar eigen NGO op: het Sona Pushkar Project. Hiermee helpt ze families uit een Indiaas dorp de armoedecirkel te doorbreken.
Een vakantie veranderde mijn leven
‘Het oprichten van een NGO (non-governmental organisation, red.) was nooit een bewuste keuze: ik was met mijn moeder op vakantie in India en het kwam op mijn pad, letterlijk. We waren in Pushkar, een dorpje in India, toen er twee kinderen naar ons toe kwamen om te bedelen voor eten. We kochten wat te eten en ze vroegen of we mee wilden gaan naar hun huis.
Wat we daar aantroffen raakte me diep; nog nooit eerder had ik zulke armoede gezien. Ze woonden met meer dan dertig gezinnen in zelfgemaakte tenten in de woestijn, zonder primaire levensbehoeften. Tijdens mijn verblijf daar raakte ik goed bevriend met verschillende families, maar moest uiteindelijk terug naar Nederland omdat mijn vakantie was afgelopen.
Eenmaal terug in Nederland, voelde ik dat iets wilde doen om de mensen die ik had ontmoet te helpen. Een maand later vloog ik terug naar Pushkar, ik kon niet stil blijven zitten en toekijken. Op een avond besloot ik om in het tentenkamp te slapen; ik wilde ervaren hoe het was om zo simpel te leven. ’s Nachts was het koud in de woestijn, de families hadden geen bedden of dekens en we sliepen tussen de koeien, muizen en varkens. Na die nacht besloot ik dat ik me volledig wilde inzetten om een verandering te maken, ook al was het maar op kleine schaal.’
De vicieuze cirkel van armoede doorbreken
‘Het begon ook klein: toen ik terugkwam verkocht ik sieraden en handgemaakte producten via social media kanalen om geld in te zamelen. Ik zette een website op waar mensen het project konden steunen en dat leidde tot de oprichting van mijn NGO: het Sona Pushkar Project.
Het doel is om families te helpen de cirkel van armoede te doorbreken en ze een beter toekomstperspectief te geven. Het project heeft drie focuspunten: onderwijs, werk en onderdak. Tot nu toe hebben we 23 kinderen naar school gestuurd en krijgen alle gezinnen elke maand voedselpakketten. De moeders maken zelf producten, zoals kleding, tasjes en dekens. Deze verkopen we op de website en alle winst gaat direct naar de families die de spullen maken.’
Van Rechten naar International Studies
‘Ik heb mijn propedeuse Rechten gehaald in Amsterdam, maar studeer nu voltijd International Studies in Den Haag. Ik heb de track South en Southeast Asian Studies gekozen, alle vakken sluiten goed aan bij mijn interesses en er is geen soortgelijke studie in Nederland. Zo heb ik iedere week zes uur Hindi taalcollege, hierdoor kan ik de kinderen van het Sona Pushkar Project leren lezen en schrijven in Hindi.
Ik ben erg blij met deze studie: de kwaliteit van het onderwijs is goed en er wordt ook echt geluisterd naar studenten. Je leert veel van docenten én van elkaar: mijn studiegenoten zijn erg open-minded en iedereen heeft doelen waar ze naar streven. Deze zomer ga ik stage lopen bij Child Rights and You, een organisatie voor kinderrechten. Ik ben erg benieuwd naar hoe ontwikkelingshulp op een grotere schaal gebeurt. Wat ik met het project doe is op een heel persoonlijk niveau, ik heb iedere dag contact met de mensen en beschouw ze als mijn familie.’
Helpen vanuit je hart
‘Ik houd het project en mijn leven in Nederland zoveel mogelijk gescheiden. Ik heb nu een bijbaan bij Education First. Ik blijf het Sona Pushkar Project voortzetten, maar ik ben de tieners uit het dorp aan het opleiden zodat zij het grotendeels kunnen overnemen. Er gaat veel tijd en energie inzitten, maar ik doe het vanuit mijn hart. Zodra ik even vrij heb reis ik naar Pushkar om het project te managen. Zo geef ik daar Hindi en Engelse les en ben ik aanwezig op de lokale school om te kijken hoe de kinderen het doen en of ze allemaal nog elke dag gaan. Soms organiseer ik ook schoolreisjes en sportdagen. Ik geef ook bestellingen door aan de ouders en begeleid ze bij het maken van nieuwe handgemaakte producten.’
‘Het maakt me blij om deze mensen te helpen. Ik zie na drie jaar al zo veel verandering. Na mijn bachelor wil ik de master International Development Studies volgen; het lijkt me leuk om later te werken bij een dochterorganisatie van de Verenigde Naties.’ Of ze nog wel tijd heeft om student te zijn? Ze lacht: ‘Ja, ik doe ook gewoon studentendingen. Met het project als mijn passie ben ik alleen maar gemotiveerder om te studeren en te genieten van het leven in Nederland. Ik realiseer me hoeveel vrijheid en mogelijkheden wij hier hebben en hoe goed de kwaliteit van het onderwijs is.’
In de serie Humans of Humanities, verschijnt iedere twee weken een portret van een van onze wetenschappers, medewerkers of studenten. Wie zijn zij en wat doen ze? Meer portretten en informatie vind je op deze pagina.
Suzé Klok
Mail de redactie