Ferdinand Harmsen: ‘Ik ben lang onrustig geweest, maar dat is nu klaar’
Ferdinand Harmsen (49) is ICT- en Onderwijscoördinator. Hij helpt opleidingen die ICT willen inzetten om onderwijs te verbeteren. Al zijn hele leven is hij bezig met IT, alhoewel dit oorspronkelijk niet zijn roeping was: ‘Het bleek een heel mooi instrument om te doen wat me echt boeit.’
Papegaaiensoftware
‘Ik help docenten om IT (Information Technology) in te zetten voor het talenonderwijs, zodat studenten bijvoorbeeld thuis de collegestof kunnen oefenen. Ik ontwikkel zelf geen programma’s, maar ik help bij het opzetten, begeleiden en afronden van projecten. Vaak hebben docenten zelf een programma op het oog dat ze willen gebruiken en een enkele keer ontwikkelen zij zelf wat.’
‘Docenten zien dat studenten soms echt beter presteren na het inzetten van een computerprogramma, maar dat betekent niet dat elk project meteen een succes is. Wij hebben bijvoorbeeld de software Lorre binnen onze universiteit ontwikkeld, waarmee studenten hun uitspraak kunnen trainen. Studenten spreken iets na en hun uitspraak wordt vergeleken met de oorspronkelijke uitspraak. Dat klinkt heel mooi, maar de software komt niet altijd tot de juiste conclusie. Studenten gaven de feedback dat soms ook wanneer de docent iets uitspreekt de software zegt dat het niet goed is. De docent is natuurlijk onfeilbaar. Een student gaf aan: "als de uitspraak van de docent al niet goed gerekend wordt, wat is dit dan voor software?"’ *
IT als rode draad
‘Ik heb bij veel verschillende organisaties gewerkt, maar het was altijd in het IT-werkveld. Ik ben vanaf mijn eerste baan al bezig met IT; het is de enige rode draad in mijn loopbaan. In mijn studie werktuigbouwkunde aan de Universiteit Twente zat zelfs al wat IT. Ik heb daarna nog twee jaar filosofie gestudeerd en wilde tijdschriftuitgever worden. Bij de medische uitgeverij waar ik terecht kwam zochten zij IT’ers; de uitgeverijwereld was destijds erg aan het veranderen door de opkomst van internet.’
‘Ik ben twee keer met een eigen startup bezig geweest. Gelukkig zijn die nu allemaal ter ziele, want het is een enorme administratieve rompslomp. Mijn vrouw werkt bij Buitenlandse Zaken, dus wij hebben een aantal keer in het buitenland gewoond, waaronder Slowakije en India. In Slowakije ontwikkelde ik een startup: een tool waarmee meerdere mensen in 1 notitieboek konden werken. Deze tool werd onder andere in het onderwijs ingezet, waardoor ik affiniteit kreeg met IT in het onderwijs. Eenmaal terug in Nederland was ik op zoek naar een baan en omdat ik in Leiden ging wonen dacht ik: “Laat ik bij de universiteit kijken”. Ik werk hier nu drie jaar en het bevalt me prima. Ik ben lang onrustig geweest, maar dat is nu klaar. Ik zit hier goed.’
Vieze toiletten, herrievliegtuigen en menselijke verhalen
‘In mijn vrije tijd ben ik actief in het bestuur van twee stichtingen. Eén van die stichtingen, World without Obstacles, houdt zich onder andere bezig met het regelen van goede toiletten op scholen voor meisjes in India. Ik heb in India gewoond en merkte toen hoe dit er tot toe leidt dat minder meisjes daar naar school gaan. Zodra meisjes ongesteld worden en er geen goede (meisjes) toiletten op school zijn, worden ze door hun ouders thuis gehouden vanwege hygiëne en veiligheid. World without Obstacles is vooral bezig met het regelen van financiering; een andere stichting in India doet het uitvoerende gedeelte.’
‘De andere stichting waarin ik actief ben is Oegstgeest zonder Vlieghinder. Sinds ongeveer een jaar woon ik in de Merenwijk, een groene rustige wijk, maar de rust wordt verstoord door veel lawaaiige vliegtuigen. Met meetgegevens willen wij laten zien wat hier precies gebeurt. Ik doe vooral politiek bedrijven en lobbyen met gemeenten, provincies en de Tweede Kamer.’
‘Sinds twee jaar ben ik begonnen met verhalen schrijven. Kortgezegd gaan ze over mensen en hoe zij zich met elkaar verhouden. Ik heb nog geen uitgevers gebeld, maar stuur mijn verhalen weleens naar vrienden voor terugkoppeling. Ik vind het een hartstikke leuke hobby en zou het ook niet erg vinden als het dat blijft, maar ik hoop natuurlijk dat mensen mijn verhalen waarderen.’
* De software Lorre is ondertussen aangepast op de feedback van de studenten en blijkt nuttig voor het onderwijs: studenten leren door het gebruiken van deze software beter naar hun eigen uitspraak te luisteren.
In de serie Humans of Humanities, verschijnt iedere twee weken een portret van een van onze wetenschappers, medewerkers of studenten. Wie zijn zij en wat doen ze? Meer portretten en informatie vind je op deze pagina.
Lieke Bakker
Mail de redactie