Christine Smittenaar: ‘We mogen wel wat trotser zijn’
In een tijd waarin de geesteswetenschappen onder druk staan, is wetenschapscommunicatie nóg belangrijker, vindt Christine Smittenaar, hoofd van de afdeling Communicatie en Marketing: ‘Ik vind het een uitdaging om de trots die er is naar boven te halen en uit te dragen.’
Dolfijnentrainer en rockzangeres
‘Via allerlei vormen van communicatie zorgen wij bij Communicatie en Marketing ervoor dat mensen hier komen studeren, en dat we de maatschappij vertellen wat er binnen de muren van de Universiteit gebeurt. Héél vroeger wilde ik dolfijnentrainer worden, of zangeres in een rockband. Dat is niet gelukt, maar al gauw kwam de droom om communicatieadviseur te worden daarvoor in de plaats.’
‘Wat ik zo interessant aan dit werk vind? Het gaat om een relatie met je omgeving aangaan, iets heel menselijks. Daarbij zit het vak communicatie in de familie; mijn vader was marketing-directeur van de Leidse Onderwijsinstelling (LOI). Ik zag hem aan het werk en dacht “dát wil ik ook.”’
‘Werving doen we allemaal’
‘Ik ben een alumna, ik heb Nederlands gestudeerd hier in Leiden. Ik heb een geweldige studententijd gehad. Ik was een hele brave student en geen lid van een studentenvereniging, maar ik heb innige contacten opgedaan met mijn medestudenten. Ik vond het heerlijk om in de UB te zitten en daar te lezen en aan werkstukken te werken.’
‘Nadat ik in ’93 afstudeerde heb ik eerst een tijdje als intercedente bij een uitzendbureau gewerkt, en later als pr-adviseur bij de centrale afdeling van onze universiteit. Na 13 jaar was ik op zoek naar een nieuwe uitdaging en besloot ik in het diepe te springen en als zelfstandig adviseur verder te gaan. Ik ging op allerlei plekken aan de slag: musea, chemiebedrijven, de uitvaartbranche, noem het maar op.’
‘Maar ik ben een geboren en getogen Leidse – toen ik ‘emigreerde’ naar Oegstgeest was dat al een hele stap – dus toen er een adviseursfunctie bij de Faculteit Geesteswetenschappen vrij kwam besloot ik te solliciteren. Nu ben ik weer terug op mijn vertrouwde plek, de Universiteit Leiden, en inmiddels als hoofd Communicatie en Marketing.’
‘Tot vorige maand heette onze afdeling Communicatie en Werving. Maar werving doen we allemaal: de student die over zijn of haar studie vertelt op een verjaardag, de wetenschapper die op de radio over een onderzoek vertelt, al dat soort contacten kunnen iemand beïnvloeden om bij ons te komen studeren. Marketing is het instrumentarium voor het werven van studenten, voorbeelden daarvan zijn voorlichtingsdagen, campagnes, goeie websites en nog veel meer.’
Onbekend maakt onbemind
‘Ik vind het een uitdaging om de trots die er is naar boven te halen. Om mensen die zelf te laten uitspreken. Wetenschappers zijn onze ambassadeurs, zij kunnen het beste hun verhaal vertellen. Het is aan ons om dat zo goed mogelijk te faciliteren. Ik zou graag bij iedereen dat stukje communicatiebewustzijn willen stimuleren.’
‘De mensen die hier lopen hebben iets te betekenen voor de wereld. Dat kan zijn het meehelpen aan de grote uitdagingen waar de samenleving voor staat, maar ook het doen van nieuwsgierigheidsgedreven onderzoek. Maar het is nou eenmaal de harde werkelijkheid dat “onbekend onbemind maakt”. We móeten soms wel actief de buitenwereld opzoeken en laten weten wat we hier doen. Helemaal in tijden zoals nu, wanneer de urgentie hoog is omdat de druk op geesteswetenschappen wordt opgevoerd. En dan niet defensief, maar juist vanuit de kracht van wat we hier doen. Bescheidenheid is op de universiteit soms nog een beetje groot, te groot!’
Harry Potter en de geesteswetenschappen
‘Ik lees graag en veel. Ik heb net De Ommegang van Jan van Aken uit, een hele dikke pil over een middeleeuwse monnik. Ik ben er misschien iets te oud voor, maar stiekem vind ik Harry Potter een van de beste boekenreeksen ooit geschreven. Dat vind ik zo creatief bedacht, zo fantasierijk en goed geschreven. Zó krijg je kinderen – en volwassenen – aan het lezen. Ik was twee jaar geleden in de British Library in Londen. Daar was een tentoonstelling over Harry Potter, en dan specifiek over de mythes en legendes die als inspiratie voor schrijfster J.K. Rowling dienden. De feniks, een fabeldier dat in Harry Potter voorkomt, werd daar door onderzoekers helemaal terug geredeneerd aan de hand van geschiedkundig literair onderzoek. Dat is toch geweldig? Zo verbind je op een populairwetenschappelijke manier mensen aan elkaar. Ook dat is geesteswetenschappen.’
In de serie Humans of Humanities, verschijnt iedere twee weken een portret van een van onze wetenschappers, medewerkers of studenten. Wie zijn zij en wat doen ze? Meer portretten en informatie vind je op deze pagina.
Ifang Bremer
Mail de redactie