Anneloes van Iwaarden: ‘Schrijven vind ik een van de leukste dingen om te doen’
Anneloes van Iwaarden werkt deeltijd als communicatieadviseur bij het Centre for Linguistics (LUCL). Ze groeide op in Engeland, Zwitserland en Nederland waar ze uiteindelijk internationale betrekkingen is gaan studeren. Maar haar passie was altijd schrijven.
De hele wereld over
‘Vanwege mijn vaders werk zijn we veel verhuisd toen ik jong was. Toen ik drie jaar was verhuisden we naar Engeland waar we zes jaar woonden voordat we naar Zwitserland verhuisden. Ik ging naar de internationale school en heb de laatste jaren daarvan in Nederland afgerond. Ik vond het leuk om in verschillende culturen op te groeien en nieuwe talen te leren. Later verhuisden mijn ouders naar nog verdere landen: Singapore, Thailand, Vietnam. Ik vond het jammer dat ik niet meer mee kon omdat ik in Nederland studeerde.
Na een jaar economie te hebben gestudeerd ben ik internationale betrekkingen gaan studeren in Groningen. De opleiding had een internationale invalshoek en de mogelijkheid om naar het buitenland te gaan. Ik heb stage gelopen bij het Europees Parlement Bureau en ben op uitwisseling geweest in Canada. Voor mijn master ging ik terug naar Londen om een opleiding te volgen die mijn interesse voor schrijven combineerde met iets internationaals: internationale journalistiek.’
Van Tokio naar Den Haag
‘Na mijn studie heb ik meegedaan een uitwisselingsprogramma naar Japan voor pas afgestudeerden. Ik heb toen eerst een half jaar de Japanse taal gestudeerd in Leiden en daarna een half jaar stage gelopen in Japan. Mijn Japans is inmiddels ver weggezakt, maar ik ben nog steeds gefascineerd door de taal en ik heb laatst een app geïnstalleerd om kanji (Japanse karakters, red.) te oefenen.
Uiteindelijk ben ik nog een half jaar langer in Japan gebleven en heb ik daar rondgereisd. Tokio was echt mijn stad, er is zoveel te doen! Ik overwoog destijds om naar Japan te emigreren, maar vanwege gezondheidsproblemen was dat helaas niet mogelijk en ben ik naar Den Haag verhuisd.
Ik woon inmiddels tien jaar in Den Haag en het was wel even wennen om zo lang op een plek te zijn. Den Haag is misschien geen metropool zoals Londen of Tokio, maar het heeft wel alles: strand, stad, cultuur. Er zijn veel mogelijkheden en het is er ook internationaal, dat maakt het er fijn om te wonen.’
Een duizendpoot op communicatievlak
‘Sinds 2014 werk ik bij het Centre for Linguistics, een erg leuk instituut om te werken en veelzijdiger dan ik had verwacht. Ik begon als projectmanager voor het onderzoeksproject AThEME van Lisa Cheng. Als projectmanager had ik voornamelijk contact met andere universiteiten en mensen die bij het project betrokken waren. Ik kende de meeste collega’s alleen van gezicht, maar sinds ik communicatieadviseur ben leer ik steeds meer mensen kennen. Ik hoop dan ook dat ik meer kan samenwerken met collega’s en met hun kan kijken naar hoe en waar we kunnen communiceren.
Vanuit mijn functie richt ik mij op wetenschapscommunicatie, dat past ook goed bij me. Ik ben een echte news junkie en geïnteresseerd in politiek en internationale betrekkingen op het wereldtoneel. Schrijven vind ik dan ook een van de leukste dingen om te doen – om onderzoek en resultaten te kunnen vertalen naar een verhaal dat zichtbaar weergeeft hoe divers en interessant de linguïstiek is.
Tijdens de coronacrisis is er gekeken naar waar de behoeftes van collega’s liggen en ben ik meer hands-on dingen gaan doen zoals interne communicatie. Je zou kunnen zeggen dat ik momenteel een soort manusje-van-alles ben op communicatievlak.’
Werken in tijden van COVID-19
‘Mijn functie is gelukkig uitermate geschikt voor thuiswerken. Ik vond het in het begin heel fijn dat ik mijn eigen ding kon doen, maar aan de andere kant was het ook lastig. Omdat ik in een risicogroep val was ik erg afhankelijk van anderen. Gelukkig kon ik in mei mijn collega’s weer even zien – buiten en op gepaste afstand natuurlijk. Mijn vakantie viel helaas in het water, maar ik heb wel een nieuwe plek bezocht: mijn werkplek in het Reuvensplaats! Het ziet er heel mooi uit, dus ik hoop dat we snel weer af en toe naar werk kunnen.’
Foto’s en films
‘Wegens ziekte kan ik helaas niet meer backpacken, maar vorig jaar ben ik voor het eerst naar het Prado Museum in Madrid geweest, dat was heel mooi. Ik houd ook erg van fotomusea zoals het Foam en fotografeer zelf ook, maar kom er nu niet veel meer aan toe. Gelukkig kun je tegenwoordig ook zelf gemakkelijk en snel met je telefoon hele mooie dingen maken.
Daarnaast kijk ik vaak filmhuisfilms en heb ik een tijdje recensies geschreven over films en tentoonstellingen. Een van mijn favoriete regisseurs is de Japanse Hirokazu Kore-eda. Ik kijk ook veel Japanse films, al heb ik de klassieker Seven Samurai nog niet gezien.
De toekomst? Ik ga binnenkort verhuizen en ik zou wel weer een blog willen beginnen. Voor nu ben ik in ieder geval blij dat het sportseizoen weer is begonnen, ik ben echt een sportliefhebber.’
De serie Humanities at Home is de tijdelijke vervanger van de Humans of Humanities. Hierin verschijnt iedere maand een portret van een van onze wetenschappers, medewerkers of studenten. Wie zijn zij en wat doen ze? Meer portretten en informatie vind je op deze pagina.