Aflevering 35: H.P. Lovecraft

Precies op de dag dat er hevige stormen en rukwinden raasden over Leiden, namen we een gesprek op met literatuurwetenschapper Evert-Jan van Leeuwen over H.P. Lovecraft. Deze ietwat apocalyptische sfeer paste uitstekend bij deze Amerikaanse horrorauteur. Misschien heb je wel eens gehoord van namen zoals Cthulhu, Dagon, Yog-Sothoth of andere zogeheten “Old Ones” die uit de schaduwen van zijn horrorverhalen treden. Waar voorgangers in griezel- en fantasieverhalen trouw bleven aan de traditionele strijd tussen goed en kwaad, presenteert Lovecraft een ander soort horror. In zijn verhalen wekt hij een stemming van wanhoop, waanzin en doodsangst. Telkens ziet de mens zich geconfronteerd met de nietigheid van zijn bestaan. Zeker wanneer uit de peilloze diepte van de ruimte en de tijd sluimerende monsters ontwaken. Titanische wezens uit andere dimensies die via de scheuren in onze wereld dreigen door te breken.

In dit gesprek gaan we in op de relatie tussen Lovecraft en zijn voorgangers Hawthorne en Poe. Ook bespreken we hoe Lovecrafts afkeer van het andere, zijn xenofobie en zijn aartsconservatieve houding doorwerken in zijn horror. En we staan stil bij zijn obsessie met woorden zoals degeneratie, mutatie en variatie en zijn kritische houding ten opzichte van de wetenschap. Maar ook laten we zien dat Lovecraft een belangrijke inspiratiebron is voor het latere horror en sciencefictiongenre. We doen dit aan de hand van vijf verhalen, te weten ‘Color Out of Space’, ‘Dagon’, ‘Call of Cthulhu’, ‘The Dunwich Horror’ en ‘Mountains of Madness’. Zodra je je verdiept in de verhalen van Lovecraft merk je al snel hoe invloedrijk zijn schrijven is geweest voor de ontwikkeling van deze genres. Heel wat hedendaagse horror en sciencefiction doet een beroep op primitieve schrifttekens en namen, magische beeldjes, titanische monsters, onderaardse steden en tal van andere typische Lovecraftiaanse verhaalelementen. Veel luisterplezier!