(Duurzame) effecten van conflictoplossing via rechterlijke interventies.

Van oudsher heerst de opvatting dat de ruimte die rechtspraak voor conflictoplossing kan bieden beperkt wordt geacht tegen de achtergrond van de (grondwettelijke) taken en bevoegdheden van de rechter. De afgelopen decennia is er echter in civiele en bestuursrechtelijke zaken een toenemende aandacht voor en ondersteuning van conflictoplossing naast de juridische beoordeling en geschilbeslechting door de rechter. Deze toenemende aandacht voor conflictoplossing kan worden begrepen tegen de achtergrond van de kritische geluiden die in de afgelopen decennia over de werking van het recht en het functioneren van de rechtspraak te horen zijn geweest. Relevant in dezen is vooral het (breed levende) gevoel dat de rechterlijke beslissing in veel gevallen onvoldoende bijdraagt aan de duurzame oplossing van het probleem of conflict dat aan de juridische procedure ten grondslag ligt. De Rechtspraak beoogt met de toenemende aandacht voor conflictoplossing tegemoet te komen aan de voornoemde kritische geluiden en wil de problemen en conflicten tussen partijen duurzaam oplossen. Vooralsnog ontbreekt empirisch onderzoek naar de duurzame effecten van rechterlijke interventies. Onderhavig longitudinaal onderzoek voorziet hierin.