Wetenschappers en studenten aan de Universiteit Leiden bestuderen binnen verschillende disciplines migratie uit de voormalige koloniën, gezinsmigratie, vluchtelingenmigratie en arbeidsmigratie.

Er is een groot aantal debatten over migratie en verwante onderwerpen. In een deel daarvan wordt migratie neergezet als een probleem. De oplossingen die worden aangedragen door beleidsmakers zijn lang niet allemaal doeltreffend of ze worden vervangen nog voordat ze effect hebben kunnen hebben. Dat creëert het idee dat beleid faalt en dat ondermijnt het vertrouwen in de werking van de democratie. 

Opvallend in de hedendaagse debatten is dat er een grote herhaling zit in argumenten. Een blik op het verleden leert ons waarom de debatten cyclisch lijken te zijn. 

De economische impact van arbeidsmigratie wordt ook onderzocht. Arbeidsmigranten kosten de staatskas minder dan Nederlandse burgers, wat een genuanceerd beeld biedt van de positieve en negatieve effecten van arbeidsmigratie op de economie en samenleving. 

Daarnaast wordt de effectiviteit van grenscontroles als onderdeel van een strenger asielbeleid geanalyseerd. Het betoog is dat dergelijke maatregelen symbolisch zijn en niets doen tegen het recht om asiel aan te vragen. 

Bij institutioneel racisme geven mechanismen in organisaties en de samenleving bepaalde groepen mensen minder kansen. Het belang van het herkennen en aanpakken van deze subtiele vormen van discriminatie wordt benadrukt. 

Verder wordt de uitbuiting van arbeidsmigranten met tijdelijke vergunningen onderzocht, met een pleidooi voor strengere controles om misbruik door arbeidsbureaus, recruiters en werkgevers tegen te gaan. 

De ervaringen van kinderen van gastarbeiders worden bestudeerd, wat waardevolle inzichten biedt in de uitdagingen en successen van deze groep, en hoe onderwijs kan bijdragen aan hun integratie.