Rudolph Cleveringa

Op 26 november 1940 hield Rudolph Pabus Cleveringa (1894-1980) zijn beroemd geworden protestrede.

Als decaan van de rechtenfaculteit sprak hij zijn afschuw uit over de maatregel van de bezetter om Joodse hoogleraren, onder wie zijn collega Eduard Meijers, die op dat moment college had zullen geven, van de universiteit te verwijderen.

Cleveringa werd opgepakt door de Sicherheitspolizei en tot in de zomer van 1941 opgesloten in de gevangenis van Scheveningen (ook wel het Oranjehotel genoemd). De Leidse studenten besloten naar aanleiding van zijn protest te staken, hoewel Cleveringa daar zeker niet toe had opgeroepen, waarop de universiteit door de bezetter gesloten werd.

In 1944 werd Cleveringa als gijzelaar opgesloten in Vught. Vervolgens maakte hij deel uit van een College van Vertrouwensmannen dat het verzet coördineerde. Na de oorlog hervatte Cleveringa zijn werk aan de Universiteit Leiden. In 1958 ging hij met emeritaat. Hij werd lid van de Raad van State en bleef dit tot 1963, toen hij staatsraad in buitengewone dienst werd. Hij overleed, 86 jaar oud, in Oegstgeest.