‘Ik kan geen hele dag werkcolleges geven met mijn kinderen thuis’
In een week tijd moesten docenten hun vakken omvormen tot online onderwijs. Een enorme uitdaging, want remote teaching was binnen de Universiteit Leiden zeker nog geen gemeengoed, en er zijn soms ook kinderen of thuiswerkende partners waar de ‘collegezaal’ mee gedeeld moet worden. Alexander Pleijter, docent bij Journalistiek en Nieuwe Media, deelt zijn ervaringen.
Dit artikel is onderdeel van een serie waarin onze docenten vertellen hoe zij de switch naar online onderwijs hebben gemaakt.
Alexander Pleijter doceert in het hele tweede semester het vak Internetjournalistiek in de minor van Journalistiek en Nieuwe Media. Dat is een cursus die gevolgd wordt door zo'n honderd studenten van diverse bachelors, van Politicologie tot Archeologie, en van International Studies tot Geschiedenis. Ze waren net op de helft van de cursus, toen het fysieke onderwijs tot stilstand kwam.
Nieuwe indeling van de dag
‘De grootste verandering is wel dat ik mijn werk thuis moet doen terwijl mijn kinderen ook de hele dag thuis zijn. Dat betekende dat we een dagindeling moesten maken waarin iedereen zijn ding kan doen. We wonen in een klein huis, ik heb geen werkkamer. We zitten dus elke ochtend van half negen tot half één samen aan tafel om dingen te doen. Mijn oudste is acht jaar en doet schoolwerk, de jongste is zes jaar en die zit te tekenen en knutselen. Dat is heel gezellig, maar geconcentreerd werken kan je dan niet. Dus in de ochtend doe ik korte klusjes, zoals mail beantwoorden, studenten feedback sturen, enzovoorts. In de middag zijn we vrij en gaan we naar buiten: we hebben een moestuin waar we buiten kunnen zijn terwijl we toch in isolatie zijn. Heel fijn. Vervolgens ga ik 's avonds nog een paar uur aan het werk. Dan kan ik werk doen waarvoor ik me meer moet concentreren, zoals het lezen van scripties, het beoordelen van werk van studenten, schrijven, colleges voorbereiden. En natuurlijk de colleges opnemen, want dat gaat overdag ook niet met de kinderen over de vloer. Om het werk af te krijgen, wordt het nogal eens later dan goed voor me is. Die nieuwe indeling van mijn werkdag is de grootste aanpassing.’
Hoorcolleges in video’s van 15 minuten
‘De hoorcolleges werk ik om naar korte versies van 15 minuten, omdat geadviseerd wordt om video's niet te lang te maken. Ik zorg ervoor dat elke video een afgerond geheel is. Opnemen doe ik met Screencastify, dat een opname maakt van je computerscherm. Je spreekt tekst in terwijl je op je computerscherm door je slides heen gaat. Ik heb al eerder instructievideo's gemaakt met Screencastify, dus ik was al gewend om ermee te werken. Het is wel anders om het in te zetten voor hoorcolleges: nu geef ik een theoretisch verhaal, in plaats van praktische uitleg over hoe bepaalde online tools werken. Ik zet de video's vervolgens in een kanaal op YouTube, zodat mijn studenten ze kunnen bekijken.’
Alexander’s tip voor collega’s
‘Doe vooral waar je je prettig bij voelt. Ik voel weinig voor werkcolleges live geven met een hele groep voor de camera. Dat wordt naar mijn ervaring snel rommelig, verbindingen haperen nogal eens en het geluid is vaak blikkerig, dus dat doe niet. En ik zou zeggen: probeer gewoon eens wat uit. Dat is altijd leuk om te doen!’
Meer werk, maar beter te plannen
‘Het geplande tentamen heb ik laten vallen. In plaats daarvan laat ik studenten een kort paper schrijven aan de hand van wetenschappelijke literatuur die ze daarvoor moeten lezen. Dat kost me wat meer tijd om na te kijken, maar is voor studenten nu prettiger om thuis te kunnen doen. De studenten maken elk vier journalistieke producties, die we in werkcolleges bespreken. Nu geef ik de studenten individueel schriftelijk commentaar op elke productie. Ook dat kost meer tijd, maar het voordeel is dat ik dat op momenten kan doen die mij goed uitkomen. Ik kan met mijn kinderen thuis niet de hele dag gaan zitten videobellen met groepen studenten.’
Leerzaam om onderwijs anders in te richten
‘Het gekste vind ik om de studenten de komende weken totaal niet te zien. Dat maakt het onderwijs onpersoonlijk. Anderzijds is het wel leerzaam om na te denken hoe je je onderwijs op andere manieren kan inrichten. Ik sluit niet uit dat sommige dingen die ik nu online doe, volgend jaar blijf doen. Zoals het aanbieden van video's van colleges die studenten thuis kunnen bekijken als het hen uitkomt, en zo vaak als ze willen. Wat ik nu ook mis is het fietsen naar Leiden. Ik probeer normaal drie of vier keer per week van mijn woonplaats Haarlem naar mijn werk te fietsen, maar dat zit er nu dus niet in. Jammer, juist nu het zo'n prachtig voorjaarsweer is!’
Redactie: Marieke Epping
Foto's: Alexander Pleijter