Feestelijk slotseminar Leiden Leadership Programme: 'De vraag wie ik ben, is een lastige'
Vrijdag 28 juni was de Marekerk in Leiden het platform voor de slotbijeenkomst van het Leiden Leadership Programme. In een programma vol speeches, muzikale intermezzo’s en versnaperingen kregen de deelnemers hun certificaat uitgereikt: 'Durf te experimenteren.'
85 deelnemers van het Leiden Leadership Programme (LLP), het honourstraject voor masterstudenten van de universiteiten uit Leiden, Delft en Rotterdam hebben dit jaar de eindstreep gehaald. Voor het LLP vulden zij twintig studiepunten in met trainingen, seminars en een praktijkopdracht, bovenop hun reguliere masterprogramma. Om dit te vieren zijn ze samen met ouders en andere genodigden naar de Marekerk gekomen.
Emoties beheren
Warm is op deze zomerse middag niet alleen het weer, maar ook de sfeer. In hun mooiste zomeroutfit druppelen mensen het kerkgebouw binnen, waar ze verwelkomd worden met koffie en koek. Studenten en docenten praten elkaar bij; grootouders grappen met hun kleinkinderen, die enigszins nerveus plaatsnemen in het midden van de zaal.
Onderwijscoördinator van het LLP, Lucille Brakefield, bijt de spits af: 'Jullie mogen trots zijn op jullie prestaties, want wij vragen veel van jullie.' Daarbij gaat het in het LLP niet om goed of fout, verduidelijkt Brakefield. 'Visies op leiderschap lopen zeer uiteen. Studenten moeten eruit plukken wat bij hen past.' Ze licht een belangrijke les uit van een van de seminars: 'Rationele individuen zijn een mythe. Je moet je emoties leren kennen en in beheer nemen.' Hoe je dat doet, leer je alleen door praktijkervaring op te doen, meent de coördinator.
Van KPN tot Oxfam
Daar is Ton van Haaften, dean van de Honours Academy, het roerend mee eens. Volgens de bestuurder hebben studenten meer nodig dan alleen wetenschappelijke kennis. 'Op de arbeidsmarkt is het niet vanzelfsprekend dat je talent uit de verf komt. Je moet kunnen onderhandelen, samenwerken, weerstand overwinnen.' Goed, daarom, dat deze vaardigheden in het LLP aan bod komen, aldus Van Haaften.
In het bijzonder is daarbij de praktijkopdracht van belang: als multidisciplinair groepje los je een probleem op, dat door een organisatie zelf is aangedragen. Afgelopen jaar gingen er masterstudenten aan de slag bij meer dan twintig instellingen, waaronder KPN, Oxfam Novib, en het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Van Haaften: 'Zo komen ze al tijdens hun studie uit de comfortzone.'
Taboe doorbreken
Een van deze comfortzone-verlaters is Anne Zwetsloot. Samen met haar team onderzocht ze bij technologiebedrijf DEPT hoe het aantal vrouwen op leiderschapsposities kan toenemen. 'Gendergelijkheid maakt ons gelukkiger en productiever, waardoor een bedrijf meer geld verdient', legt Anne de wenselijkheid van het principe uit. Maar de praktijk blijkt weerbarstig: 'Een cultuurverandering gaat te langzaam, maar quota roepen weerstand op.' Volgens de student gaat het dan ook om de balans tussen de twee. 'Doorbreek het taboe en laat bedrijven zelf kijken hoe ze de opties kunnen combineren.'
‘Huh, was ik zó?’
Nadat de eerste certificaten zijn uitgereikt en een honoursstudent de zaal stil heeft gekregen met een piano-intermezzo, doet mede-deelnemer Gerard Kluivers zijn zegje. De Delftenaar haalt iets uit zijn binnenzak. 'Dit is een pen', zegt hij droogjes, terwijl hij naar het voorwerp wijst. Het publiek lacht, maar de betekenis ervan wordt al snel duidelijk. 'Ik kwam er tijdens het LLP achter dat de vraag wie ik ben, lastig te beantwoorden is.'
In zijn zoektocht naar antwoorden kwam de pen van pas. Want dingen opschrijven biedt ruimte tot nadenken, zegt Gerard. 'Een gastspreker vertelde ons dat hij elke dag reflecteert.' Dit inspireerde hem om hetzelfde te doen: 'Ik weet nu beter hoe dingen gelopen zijn en wat de volgende stap is.' Daarbij komen de perspectieven van anderen van pas: 'Soms kreeg ik feedback en dacht ik ‘huh, was ik zó?’', lacht de technicus.
Grote uitdagingen
Na een tweede uitreikingsronde en creatief intermezzo, waarin een studente vol overtuiging de bachata heeft gedanst, begint de middag alweer op zijn einde te lopen. Voordat iedereen aan het borrelen slaat, neemt Amanda Akkers het slotwoord op zich. Als manager bij de NS kwam zij in aanraking met een viertal LLP’ers, die hun praktijkopdracht deden bij de spoorwegengigant. Akkers vertelt dat verbondenheid tussen mensen steeds vaker als uitgangspunt wordt genomen door beleidsmakers: 'En die verbondenheid begint bij persoonlijk leiderschap.'
Haar advies aan de studenten is dan ook: 'Ken jezelf, weet wat je kan en niet kan. Probeer in die zekerheid met anderen tot een nieuw ‘wij’ te komen, waarin wat nieuws kan gaan borrelen.' De leidinggevende is optimistisch: 'We staan voor zoveel grote uitdagingen, die we alleen aankunnen als we durven te experimenteren – en dat kunnen jullie. Heel veel succes.'
Tekst: Michiel Knoester
Fotografie: André van Haasteren
Mail de redactie
