Van Onzichtbaar naar Zichtbaar / From Invisible to Visible
*For English, see below.
Als culturele minderheidsgroep heeft de Nederlandse dovengemeenschap een eigen taal, cultuur en geschiedenis die teruggaat tot de oprichting van de eerste dovenschool in 1790 en mogelijk zelfs daarvoor. In 2021 werd de Nederlandse Gebarentaal officieel erkend. De afgelopen jaren is er een groeiende belangstelling voor Nederlands erfgoed, maar het erfgoed van de dovengemeenschap is grotendeels onzichtbaar gebleven. Tegelijkertijd is het doorgeven van gebarentaal en dovencultuur aan jongere generaties steeds minder vanzelfsprekend aan het worden, door veranderingen in onderwijs, technologie en de samenleving. Gebarentaalonderzoekers, leden van de werkgroep Cultureel Erfgoed Doven, dove experts en erfgoedorganisaties slaan de handen ineen om met de dovengemeenschap de zichtbaarheid en de duurzaamheid van doof erfgoed in Nederland te vergroten, door een Canon van de Dovengeschiedenis te ontwikkelen.
As a cultural minority group, the Dutch deaf community has its own language, culture and history that dates back to the founding of the first deaf school in 1790 and possibly even before that. In 2021, Dutch Sign Language was officially recognized. In recent years, there has been a growing interest in Dutch heritage, but the heritage of the deaf community has remained largely invisible. At the same time, passing on sign language and deaf culture to younger generations is becoming less and less self-evident, due to changes in education, technology and society. Sign language researchers, members of the Cultural Heritage of the Deaf working group, deaf experts and heritage organizations are joining forces to increase the visibility and sustainability of deaf heritage in the Netherlands with the deaf community, by developing a Canon of Deaf History.