Wat zijn nou die beroemde Effatha-gebaren? We hebben twee woordenboeken doorzocht die aangeven welke gebarenvariant waar gebruikt wordt; Handen uit de Mouwen (Dovenraad/NSDSK, 1988) en Gevoelsgebaren (NSDSK, 1993). We hebben deze woordenboeken uitgekamd op gebaren waarvan is aangegeven dat ze uniek voor Effatha zijn. Deze gebaren hebben we opnieuw opgenomen: klik hier om de filmpjes te bekijken.

We zijn benieuwd wat u ervan vindt: Ontbreken er echte Effatha-gebaren? Of is een gebaar niet uniek voor Effatha en wordt het ook elders gebruikt? Laat het ons weten via v.a.s.nyst@hum.leidenuniv.nl

In de interviews worden er verhalen verteld en komt het oude Effatha-gebaar "MEISJES" naar boven.

Oorspronkelijk verwijst dit gebaar naar de klederdracht (schort met bandjes) die alleen door meisjes gedragen werd. Het gebaar komt niet voor in verschillende oude woordenboeken. 

Oorsprong van het Effatha-gebaar "VADER" is "SIGAAR"

"Het was winter 1940, een strenge winter, nog voordat de oorlog (WO II) begon. De jongens (ik weet niet wie) hadden -om te pesten- een groot ijsblok gemaakt uit het water hiernaast en in de gang neergezet.

Vader Groenewegen (dat was nog vóór moeder Sijpkens) ontdekte het en vroeg boos wie dat had gedaan.

Allen natuurlijk ontkennen.

Vader Groenewegen werd er zo kwaad om en smeet zijn brandende sigaar op de vloer. Die vatte gelijk vlam."

Van oorsprong is de betekenis van het Effatha-gebaar WEEKEND gerelateerd aan "tijdelijk naar huis gaan".

Kinderen van rijkere ouders konden wekelijks van vrijdag tot en met zondag naar huis gaan. Kinderen van armere ouders moesten echter op het internaat blijven of mochten bij een docent of klasgeno(o)t(e) thuis logeren.