Carrièreswitch in corona-tijd, flitsinterview met alumna Machteld Verboom
In een reeks flitsinterviews vertellen alumni hoe het hen is vergaan na hun Leidse studententijd. Welke stappen hebben ze genomen en waarom en in hoeverre hun studie nog impact heeft op hun huidige carrière. Dit keer alumna Machteld Verboom, in 2004 afgestudeerd in Civiel- en Strafrecht, die een totaal andere koers koos: van advocaat naar ambtenaar, en de start viel ook nog eens in corona-tijd.
Waarom heb je voor Leiden gekozen destijds? Zijn de verwachtingen waargemaakt? Hoe heeft de periode in Leiden je gevormd en bijgedragen aan wat je nu doet en hoe je zaken nu aanpakt?
De keuze voor Leiden was geen moeilijke. De goede reputatie van de rechtenfaculteit, de prachtige historische binnenstad en de korte afstand van mijn ouderlijke huis in Wassenaar gaven de doorslag. Ik had hooggespannen verwachtingen en die zijn zeker waargemaakt. Ik ben lid geworden van een studentenvereniging, ging wonen in een studentenhuis, deed vrijwilligerswerk voor de kinderrechtswinkel, had een baan als werkstudent bij een advocatenkantoor en deed een extra afstudeerrichting. Kortom: ik genoot met volle teugen van het leven en bereidde mij en passant voor op mijn toekomstige carrière. Daarin werd ik vergezeld door ambitieuze club-en huisgenoten, die naast plezier maken ook serieus studeerden. De basis van mijn levensmotto:'haal er uit wat erin zit' ligt in Leiden en is nog steeds een drijfveer in mijn dagelijkse bestaan.
Als je één ding over zou mogen doen van je studententijd, wat zou dat zijn?
Een trimester studeren aan de Uppsala Universiteit in Zweden. Ik kan iedereen aanraden om een keer buiten de gebaande paden te treden en helemaal opnieuw te beginnen. Het heeft bijgedragen aan mijn zelfstandigheid en vermogen om met tegenslagen om te gaan. Want ondanks alle geweldige avonturen, was Zweden in de maanden dat ik er woonde ook koud, donker en soms best eenzaam. Facebook en Whatsapp bestonden nog niet en e-mails kon je alleen sturen vanuit een kelder in het universiteitsgebouw. Doordat ik daar ook lid werd van een studentenvereniging en ging werken in het restaurant, leerde ik andere studenten en de taal kennen. Ik heb er dierbare vriendschappen en een fantastische levenservaring aan overgehouden.
Wat vind je het meest inspirerende van je werk en had je dit zo verwacht tijdens je studie? Gebruik je nog iets van je studie in je huidige werk?
Direct na mijn afstuderen, ben ik als advocaat aan de slag gegaan bij een middelgroot advocatenkantoor in Den Haag. Ik voerde daar al snel zelfstandig gesprekken, had mijn eigen cliënten en behartigde hun belangen in de rechtszaal. De tips & tricks van het vak Mootcourt, dat ik heb gegeven als student-assistent, kwamen daarbij goed van pas. Bij voorkeur liet ik de rechtszaal echter links liggen en begeleidde ik de twee partijen (vaak echtgenoten) als mediator bij de totstandkoming van een minnelijke regeling. De alternatieve geschillenbeslechting die nu gemeengoed is, stond tijdens mijn studie nog in de kinderschoenen. Ik schreef er mijn scriptie over: 'Mediaton, eerste hulp bij ongelukken'. De combinatie tussen juridisch inhoudelijke uitdagingen en intensief contact met cliënten en collega-advocaten zorgden ervoor dat ik met plezier naar mijn werk ging.
Je bent vrij recent geheel uit de advocatuur gestapt en hebt de overstap gemaakt naar het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Vanwaar deze stap?
Na 15 jaar advocatuur wilde ik graag mijn horizon verbreden. Door een traject met een coach kon ik richting geven aan mijn zoektocht naar een alternatieve loopbaan. Mijn huidige functie als senior juridisch beleidsmedewerker bij de Directie Jeugd van het Ministerie van VWS voldoet aan alle vooraf zorgvuldig geformuleerde criteria: in teamverband mijn juridische kennis en ervaring inzetten voor een maatschappelijk relevant belang: de jeugd.
Nu is het een bizarre tijd, sowieso voor iedereen, maar jij bent een nieuwe baan/carrière gestart in deze corona-tijd. Hoe ging je inwerkperiode, hoe wen je überhaupt aan een nieuwe werkomgeving op afstand en hoe combineer jij alles met thuisscholing en thuiswerk?
Het advies om zoveel mogelijk thuis te werken kwam in mijn tweede werkweek. Sindsdien werk ik op zolder of, samen met mijn schoolgaande dochters van 5 en 8 jaar en zoontje van 11 maanden, in de huiskamer. Bij het Ministerie wordt in hoog tempo doorgewerkt. Mijn dagen vliegen voorbij met (video)bellen en e-mails beantwoorden. 's Avonds kom ik toe aan het schrijven of redigeren van stukken. Ik mis het contact met mijn collega's, ook al ken ik sommigen alleen van het scherm. Gelukkig zijn er veel initiatieven om betrokken te blijven; zoals een dagelijkse update van de Secretaris-Generaal, een wekelijkse online briefing met de directie en zelfs digitale borrels. Thuiswerken is het nieuwe normaal geworden. Wij omarmen dat gegeven en maken er het beste van.
