Blog: campagneposters onder de loep
Willem Koetsenruijter, universitair docent bij de opleiding Journalistiek en Nieuwe Media, analyseert op zijn persoonlijke blog in aanloop naar de verkiezingen campagneposter: beelden waarvan je mag veronderstellen dat er goed over is nagedacht.
Deze tekst verscheen eerder op het Koets Beeld Blog.
Natuurlijk gaat het om de inhoud. Maar het oog wil ook wat. Als je in verkiezingstijd aan je partij-imago wilt werken, doe je dat ook door zorgvuldig gemaakt fotomateriaal te verspreiden. Iedereen weet dat zulke beelden blijven hangen. Beter dan zorgvuldig uitgesproken speeches.
Emile Underwood
Zoals deze foto van Emile Roemer en kornuiten. Zij zijn, zo vermeldt het onderschrift, "klaar om te knokken." Geflankeerd door twee knalrode jurken spat het witte overhemd van Roemer van de foto. Strijdlustig kijken hij en zijn strijdmakkers de camera in. Een industriële achtergrond met staalplaten legt een vleugje steam punk over de verzorgde kleding en benadrukt misschien de oude relatie van SP met de fabrieksarbeider. Daarom waarschijnlijk ook geen stropdassen of jasjes, en bij Ronald van Raak opgestroopte mouwen. In een bijbehorend filmpje, waarschijnlijk van hetzelfde campagneteam, loopt Roemer in deze ruimte tussen stilstaande en voor zich uitkijkende mensen en richt zich rechtstreeks tot de kijker: 'Nu is het tijd. Tijd om te strijden voor verandering.'
Rood
'Hoe heet die populaire serie ook alweer?' moet Roemer gezegd hebben. 'Kom, eh ... over de Amerikaanse regering, met die beroemde acteur die dan zo de camera in praat. Game of cards?' 'Nee, House of cards!' had iemand geroepen. En een idee was geboren. Ze zouden een campagne maken als een Netflixserie. 'Dat Netflixrood, dat past prima bij de SP. Dan doen wij alledrie een rode jurk aan,' had Renske Leijten gezegd. Later bleek dat Lilian Marijnissen geen idee had wat Netflixrood was. Zo komt het dat ze met een paarse jurk op de foto staat. Niks meer aan te doen, terug heen en weer naar Oss zat er niet meer in.
Hooghartig
Roemer toornt iets boven zijn partijgenoten uit. Hoewel de rest strak in de lens kijkt, lijkt Emile iets boven de camera uit te kijken. Dat geeft hem iets hooghartigs. De foto is enigszins van onderen genomen, waardoor het hele groepje its imponerends krijgt. Een street gang. Klaar om te knokken. Als het dan al niet direct aan House of Cards refereert, dan doet de aard van de beeldbewerking toch denken aan een van die andere Netflixseries.
Boodschap
De grote vraag die boven dit alles hangt, is: wat voor partij wil je zijn? Welke boodschap wil je overbrengen met dit campagnebeeld? Wil je echt lijken op Frank Underwood uit de populaire serie? De meedogenloze manipulator, de nietsontziende machtswellusteling uit House of Cards? En als die associatie te ver gaat, dan nog: wie wil zijn partij nou wegzetten als een Netflixserie? Als fictie uit Amerika? Dat past toch allemaal helemaal niet bij de SP?
Volg het blog van Willem Koetsenruijter voor meer beeldanalyses, zoals een analyse van de campagnefolder van het CDA en een campagne-kleurplaat van de Partij voor de Dieren.