Dichter-denker Willem Bilderdijk krijgt ereplaats in Academiegebouw
De dichter-denker en Leids alumnus Willem Bilderdijk (1756-1831) heeft een plaats gekregen in het Academiegebouw in de vorm van een bronzen beeldje. De Maatschappij der Nederlandse Letterkunde schonk het op 7 september aan de Universiteit Leiden.
Beeldentuin
Het beeldje van een zittende, lezende Bilderdijk is bijgeplaatst in de beeldentuin tegenover het Groot Auditorium. Daar verkeren de bustes van alumni prinses Beatrix en koning Willem Alexander in het goede gezelschap van vele hoogleraren. Algemeen Directeur en Secretaris van het College van Bestuur Piet van Slooten nam het beeldje namens het College van Bestuur in ontvangst.
Tweede beeldje
De inmiddels overleden kunstenaar Jan van Borssum Buisman maakte het beeldje van de dichter en denker in 1990. Het beeldje dat nu in het Academiegebouw is het tweede afgietsel. Het eerste staat in Haarlem waar Bilderdijk in 1831 stierf. Een neef van de kunstenaar stuitte bij de weduwe van Van Borssum Buisman onlangs toevallig op het originele, wassen model en het leek hem leuk er nog iets mee te doen. Dat werd het exemplaar dat op 7 september aan de Leidse universiteit werd geschonken bij gelegenheid van het 250-jarig bestaan van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde.
260ste geboortedag Bilderdijk
7 september 2016 was de 260ste geboortedag van Willem Bilderdijk. De hoogintelligente maar lastige Bilderdijk had door zijn felle polemieken over allerlei onderwerpen veel invloed in zijn tijd, zowel politiek als cultureel. Hij schreef over architectuur, geologie, biologie, taalkunde, geneeskunde, filosofie en staatkunde. Ook als dichter was hij een veelschrijver: hij produceerde ongeveer 300.000 dichtregels. Bilderdijk was ruim vijftig jaar een van de prominentste leden van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde.
Evidente band met Leiden
De band tussen Bilderdijk en Leiden is evident. Zo studeerde hij er af in de rechten. Later, in 1807, ging Bilderdijk in de stad wonen maar dat was van korte duur; toen zijn huis bij de ramp met het Kruitschip onbewoonbaar raakte, vertrok hij naar Den Haag. Van 1817 tot 1827 woonde hij opnieuw in Leiden. Hij verdiende toen zijn geld als privaatdocent vaderlandse geschiedenis. Een groepje leerlingen en volgelingen, onder wie Isaäc da Costa en Guillaume Groen van Prinsterer, zou eveneens invloedrijk worden.
Niet gelukkig
Hoewel buitengewoon productief was Bilderdijk geen onverdeeld gelukkig mens. Hij kampte zijn hele leven met somberte en werd tijdelijk uit Nederland verbannen omdat hij koningsgezind bleef in tijden van republikeins denken. Van de acht kinderen die hij met respectievelijk twee vrouwen kreeg, groeide alleen zoon Lodewijk op tot volwassene. De andere stierven jong. Jarenlang leefde hij in barre armoede. En ondanks zijn intelligentie en eruditie kwam zijn grootste droom, toetreden tot de gelederen der hoogleraren, nooit uit. Hij stierf op 75-jarige leeftijd, een jaar na zijn geliefde, twintig jaar jongere tweede echtgenote Katharina. Misschien was hij minder verbitterd gestorven als hij had geweten dat eeuwen later Leidse wetenschappers als Rick Honings en Peter van Zonneveld zijn werk nog zouden bestuderen. (CH)
