"Toen wij als ouders hoorden dat er wetenschappelijk onderzoek wordt gedaan naar selectief mutisme, besloten we al snel dat we hieraan wilden bijdragen. Met een zoon (Jonathan) van vier jaar met selectief mutisme, zijn we continu op zoek naar informatie en kennis. Hoe kunnen we hem het beste begeleiden? Wat gaat er nou eigenlijk in zijn hoofdje om? Meer onderzoek is voor alle kinderen met selectief mutisme en hun ouders en leerkrachten belangrijk. We maken ook graag gebruik van de kennis die er wordt opgedaan, dus waren blij dat wij op deze manier konden bijdragen.

In de herfstvakantie ontvingen we thuis twee onderzoekers van Project Omilía. We hadden vooraf al informatie toegestuurd gekregen, dus we hadden wel een idee van wat ons te wachten stond, maar tegelijkertijd was er veel nieuw. Aan Jonathan hebben we verteld dat we de onderzoekers gingen helpen, dus hij had niet door dat dit te maken had mijn zijn selectief mutisme / niet altijd kunnen praten om niet onnodig aandacht hierop te leggen.

Iedereen was er klaar voor er een fijne dag van te maken, wat ook gelukt is. Jonathan en ik zorgden voor thee en een taartje, de onderzoekers hadden de nodige spelletjes, kadootjes en lekkers mee. We trapten met zijn vieren af met een spelletje om Jonathan een beetje op zijn gemak te stellen - hij had heel goed door dat deze dag om hem draaide -  daarna volgden de nodige tests.

Jonathan vond veel van de tests en spelletjes leuk, maar ook spannend. Vooral in het begin merkte ik dat hij niet echt op zijn gemak was. Hij sprak niet en ik merkte aan zijn gedrag dat hij zoekende was. Gelukkig was dit voor het onderzoek geen probleem, er wordt op heel handige manier gecommuniceerd met je kind, zonder dat hij hoeft te praten. Tijdens de lunch gingen de onderzoekers even naar buiten, zodat wij rustig een broodje konden eten en Jonathan weer even hardop kon praten. Na een half uurtje gingen we weer door. 

Mijn zoon heeft de dag zeker niet als vervelend ervaren. Ik als moeder ook niet, we hebben het oprecht leuk gehad. De onderzoekers waren vriendelijk en gezellig. Jonathan werd heel vriendelijk benaderd. Natuurlijk zijn er momenten dat je als moeder even geconfronteerd wordt. Ik ben me er goed van bewust dat Jonathan op school de hele dag niks zegt, maar dit keer was ik er een hele dag bij dat hij niks zei, afgezien van wat gefluister tegen mij.

Er is één onderdeel waarin het kind concreet wordt uitgenodigd te praten, zodat er gemeten kan worden wat er op zo’n moment lichamelijk gebeurt. Ik denk dat dat belangrijk is om te onderzoeken. Op dat moment is dat vervelend en confronterend, maar tegelijkertijd weet ik dat hij hier dagelijks mee te maken heeft en dat het voor hem geen traumatische ervaring is.

Toen de onderzoekers eenmaal weg waren, kletste Jonathan honderd uit over de dag en ging hij lekker aan de slag met z’n nieuw verworven klei 😊. Daarna hebben we het er nog een aantal keer over gehad, maar het heeft geen grote indruk op hem gemaakt."

"Onze zoon Thijs (7) heeft meegedaan aan Project Omilía, omdat wij geïnteresseerd waren in de term "selectief mutisme" en via internet op dit onderzoek stuitte. Onze dochter heeft spreekangst op school en daarom vonden wij het belangrijk om bij te dragen aan dit onderzoek door Thijs aan te melden als ‘tegengroep’.

Thijs heeft een fantastische dag gehad. Hij keek er van tevoren al erg naar uit en vroeg vaak aan ons: “Wanneer komen die twee mensen nu met mij spelletjes doen?” Omdat Project Omilía van tevoren een duidelijke dagomschrijving had toegestuurd, konden we Thijs er volledig op voorbereiden. Hij zag het wel zitten om een dag spelletjes te gaan doen!

Na een aantal opdrachtjes mocht Thijs stickers plakken, na een volle kaart een cadeautje uitzoeken. Dit was een complete verassing voor hem en dat triggerde hem om nog meer zijn best te doen. De dag was intensief en hij was vermoeid, maar Thijs spreekt nog vaak uit dat hij het zo’n leuke dag vond.

Het robotspeeltje is zijn favorietje op het moment. We hebben een steentje kunnen bijdragen in het onderzoek naar selectief mutisme onder leiding van twee hele lieve en ervaren onderzoekers."