Leiden door de ogen van zeven stadsfotografen
Vrijmetselaars, jonge circusartiesten, kledingruilers en nog vele anderen. Een jaar lang gingen zeven jonge antropologen met hun camera op pad. De stadsfotografen publiceerden hun foto’s iedere week in het Leidsch Dagblad. Een expositie in de Oude UB toont hun bijzondere oogst.
Een intiem tafereel van een zingende man in de Petruskerk. Bouwvakkers die ’s nachts het spoor repareren. Een patiënt op de hoofdpijnpoli van het LUMC. Of vier meiden die oefenen op hun eenwieler. Loop de hal in van de Oude UB en plotseling ben je getuige van tientallen scenes uit het dagelijks leven van jonge en oudere Leidenaren.
Wijkruilbus
Ieder jaar benoemt de Stichting Stadsfotograaf een nieuwe fotograaf die Leiden fotografeert. Afgelopen jaar koos de stichting voor een andere aanpak: niet één maar zeven fotografen. De zeven fotografen – vier antropologiestudenten en drie medewerkers van Culturele Antropologie - ontfermden zich ieder over een thema. Zo zocht bachelorstudent Lina De Los Rios Torres ‘plekken van betekenis’ op. Docent Simone de Boer dook de wereld in van het ‘buurtwerk’. De Boer: ‘Dankzij dit werk heb ik Leiden op een verdiepende manier leren kennen. Ik kwam bijvoorbeeld in de WijkRuilbus, een bus waarin buurtbewoners gratis kleding en spullen kunnen ruilen. En ik bezocht bijeenkomsten van een buurthuis dat ook een broedplek is voor creatieve initiatieven.’
Vrijmetselaars
De Los Rios Torres bezocht onder andere het tijdelijke onderkomen van de vrijmetselaars in Leiderdorp en ze zag hoe zij betekenis gaven aan deze nieuwe plek. ‘Ik mocht voorbereidingen bijwonen, maar bijvoorbeeld niet de inwijding van een nieuw lid.’ Het was ook niet de bedoeling dat de vrijmetselaars herkenbaar in beeld kwamen, maar toch kon ze met haar foto’s een goede impressie geven van de samenkomsten.
Fly on the wall
De jonge fotografen combineerden een antropologische benadering – niet opzichtig aanwezig zijn, maar observeren als een ‘fly on the wall’ – met een journalistieke aanpak. De Boer: ‘We wilden inzicht krijgen in wat mensen werkelijk doen. Daarom wilden we niet meteen een camera op iemands neus zetten, want dan gaan mensen poseren. Waar mogelijk kwamen we meerdere keren langs zodat men op een gegeven moment niet meer op ons lette.’ De Los Rios Torres vult aan: ‘Daarnaast schreven we bij de foto’s een korte impressie die meer journalistiek van aard was.’ Beurtelings vulden de fotografen iedere week een grote spread in het Leidsch Dagblad.
Belangen afwegen
Beide fotografen kijken terug op een heel leerzaam jaar. De Los Rios Torres: ‘Ik heb alleen al op technisch vlak veel geleerd. Bijvoorbeeld wat er allemaal bij komt kijken als je je camera meeneemt in het veld en je snel representatieve foto’s moet maken.’ De Boer: ‘We wilden foto’s maken voor de krant die visueel aantrekkelijk waren en ook een bepaalde diepgang hadden. Sommige mensen zagen hun foto ook als een soort pr en wilden zich op een bepaalde manier laten afbeelden. We moesten dus allerlei belangen afwegen. Dit project gaf ons in ieder geval een mooie reden om op allerlei mensen af te stappen die we anders niet zo snel zouden spreken.’
De zeven fotografen. Bovenste rij: Hanna Stalenhoef, Christien van de Pavert, Veronie Rouschop en Jule Forth. Onder: Simone de Boer, Wilke Geurds en Lina De Los Rios Torres
Foto boven artikel: Jule Forth
Mail de redactie