'Alle nieuwe Kamerleden zijn een soort brugklassers'
Je carrière een radicale wending geven als dat nodig is. Alumnus Lammert van Raan (1962) deinst er niet voor terug. De bedrijfskundige werd op zijn 53e economieleraar, nu zit hij in de Tweede Kamer voor de Partij voor de Dieren. ‘Als je eenmaal een lastige havo-klas aankunt, kun je alles aan.’
Sinds maart 2017 bent u Kamerlid voor de Partij voor de Dieren. Hoe bevalt dat?
‘Ik vind het geweldig. Hier worden de beslissingen genomen die ertoe doen en iedereen in Nederland aangaan. Je zit, om in voetbaltermen te spreken, in de eredivisie. Ik had al wel de nodige politieke ervaring. Hiervoor was ik lange tijd duo-raadslid in Amsterdam, bestuurslid van het Waterschap Amstel, Gooi en Vecht en Statenlid voor de Provincie Noord-Holland. Maar het vak van Kamerlid leer je pas echt in de praktijk. Alle nieuwe Kamerleden zijn een soort brugklasser. Dat betekent veel vlieguren maken en meedoen aan debatten.'
U bent van oorsprong bedrijfskundige en komt uit een ondernemersgezin. Hoe bent u bij de Partij voor de Dieren uitgekomen?
‘De partij is natuurlijk nog vrij jong (in 2002 mede opgericht door zijn echtgenote Lieke Keller, red). Jarenlang stemde ik lokaal groen en landelijk vaak op een liberale partij. Van huis uit heb ik ondernemersidealen bijgekregen en daarom ben ik bedrijfskunde in Groningen gaan studeren en heb ik lang in het bedrijfsleven gewerkt. Maar langzamerhand realiseerde ik me dat we zo niet door kunnen gaan: de economie kan niet onbeperkt doorgroeien zonder grote schade aan het milieu. De Partij voor de Dieren is niet links of rechts, we zijn voor het overstijgende en duurzame belang.’
Uw carrière kent opvallende wendingen. Na uw studie bedrijfskunde in Groningen werkte u onder andere als manager bij internetbedrijven. Waarom ging u op uw 53e de lerarenopleiding doen (ICLON) in Leiden?
‘De aanleiding was in eerste instantie een reorganisatie bij een internetbedrijf waardoor ik mijn baan verloor, terwijl ik jarenlang zelf bij reorganisaties betrokken was geweest. Hierna heb ik een tijdje als zzp’er gewerkt in de online verkoopwereld maar daar haalde ik uiteindelijk weinig voldoening uit. Ik miste het maatschappelijk nut. Daarom werd ik actief in de lokale politiek als duo-raadslid en wilde ik economiedocent worden.’
Hoe was dat?
‘Het is een heel louterende ervaring om iets totaal anders te beginnen. Opeens zat ik daar als oudje weer in de collegebanken tussen veel jongere studenten. Het leren ging niet vanzelf. Mijn methode van vroeger, snel alles uit mijn hoofd leren, werkte niet meer. Een voormalig docent gaf me de tip: leer zoals je je commissiewerk voor de gemeenteraad voorbereidt – actief vragen stellen, niet alles letterlijk uit het hoofd leren - want dat is de methode die nu bij je past. Ze had gelijk. Mijn eerste jaar voor de klas was enorm spannend. Ik moest veel stof opnieuw leren en soms had ik maar een half uur voorsprong op mijn klas. Het was dus keihard werken, voor de klas staan is echt topsport. Je moet constant scherp zijn want zodra je bloedt, gaan ze happen. Maar het geeft ook zelfvertrouwen. Als je eenmaal een lastige havo-klas aankunt, kun je alles aan.’
In hoeverre komt die ervaring van pas in de Tweede Kamer?
‘Mijn leservaring is van onschatbare waarde. Net als in de klas sta je in de Tweede Kamer bij wijze van spreken naakt voor een grote groep kritische mensen die je wilt overtuigen. Op de lerarenopleiding leerde ik de les te beginnen met een prikkelende vraag. Dat een goed verhaal een kop en een staart heeft en dat helder taalgebruik zo enorm belangrijk is. Ook weet ik nu dat een goed verhaal moet ademen: laat de informatie even inzinken op je publiek en dat kan door geregeld stiltes te laten vallen. Dat zijn allemaal geschikte presentatietechnieken voor de politieke arena.’
(LvP)
Studie: Lerarenopleiding ICLON (2015-2016)
Favoriete plek Leiden: Oude Singel
Woont in Amsterdam, gehuwd, 1 dochter