Terug naar Marokko
Hayat Essakkati studeerde Bestuurskunde in Leiden. Ze startte haar eigen bedrijf in Marokko, het land van haar ouders. ‘Tijdens mijn studie wist ik al dat ik later iets terug wilde geven aan Marokko.’
Wat is je achtergrond?
‘Mijn ouders zijn migranten uit een van de armste gebieden van Marokko, het Rifgebergte in het Noorden. Ze wonen nu al bijna dertig jaar in Nederland. Mijn moeder heeft maar twee jaar lagere school gehad. Ze was erop gebrand dat al haar kinderen een diploma zouden krijgen en hun doelen konden verwezenlijken, want zelf had ze die kans nooit gehad. We zijn allemaal gaan studeren aan de universiteit.’
Waarom koos je voor Bestuurskunde in Leiden?
‘Voor mijn studie in Leiden studeerde ik een jaar International Business in Rotterdam. Ik vond het te commercieel; alles draaide om verkopen. Ik kwam erachter dat ik meer interesse had in mensen helpen en bijdragen aan de ontwikkeling van gemeenschappen. Bestuurskunde hielp me te begrijpen hoe overheden werken. En de minor Antropologie hoe samenlevingen over de hele wereld functioneren.’
Hoe was je studentenleven?
‘In het tijdperk na 9/11 vroeg iedereen me altijd naar mijn religie en waarom ik geen sluier droeg. Dat stoorde me want ik was net als andere studenten vooral gefocust op mijn studie en niet op de rol van de islam in de Nederlandse samenleving. Ik werd omringd door de typische student: feestend, drinkend en over het algemeen zonder zorgen over de wereld. Dat is het tegenovergestelde van hoe ik ben. Hierdoor leerde ik te communiceren met mensen die heel anders zijn dan ik. Ik wilde me niet alleen richten op studenten en werd actief voor allerlei projecten voor jongeren, vrouwen en multiculturele mensen.’
Wat ben je na je afstuderen gaan doen?
Ik deed in de VS en Italië mijn master International Relations and Economics aan de Johns Hopkins University. Ons dorp Boskoop is een hechte gemeenschap dus iedereen wist van mijn studie en sommige dorpsgenoten hielpen me zelfs bij de financiering. In tegenstelling tot landen en regeringen maken kleine gemeenschappen er vaak geen punt van of je Marokkaans of Nederlands bent.
'Na mijn studies werkte ik voor de World Bank in onder andere Frankrijk en Marokko, en voor de African Development Bank in Tunesië. Hierna ging ik aan de slag voor de International Finance Corporation in Rabat. Nu ben ik ceo van mijn eigen onderneming Maroc4Invest, een bedrijf dat buitenlandse investeerders ondersteunt op de Marokkaanse en Afrikaanse markt.’
Hoe is het om terug te keren naar het land van je ouders?
‘Tijdens mijn studie wist ik al dat ik iets terug wilde geven aan Marokko. In het begin was het moeilijk om erachter te komen wie ik kon vertrouwen. Maar nu heb ik een goed netwerk opgebouwd en ben ik heel trots geworden op Marokko. Het land doet erg zijn best onafhankelijk te zijn en een voortrekkersrol te spelen op het Afrikaanse continent. Het is zeker niet het land waar alleen arme mensen leven zoals ik vroeger dacht. Marokko floreert.’
Sinds 2016 heeft de Universiteit Leiden een instituut in Rabat, het NIMAR, zodat studenten en onderzoekers Marokko en de Arabische wereld beter leren kennen. Wat vind je daarvan?
‘Ik vind het een geweldige manier om studenten naar Marokko te brengen zodat ze zelf kunnen zien dat de cultuur en religie hier niet zo conservatief zijn. Een belangrijke reden voor die indruk komt wellicht omdat Nederland en Marokko geen grote economische banden hebben, in tegenstelling tot de rest van de EU. Misschien kan het NIMAR ook gebruikt worden als een centrum voor Nederlandse ondernemers om zaken te doen. Dat kunnen ze zien wat er hier allemaal mogelijk is.’
