Alle Leidse hoogleraren sinds 1575 op één website
Waar ging de oratie van Albert Einstein over? Wat onderzocht graecus Sophia Antoniadis, de eerste vrouwelijke hoogleraar in Leiden? De nieuwe website ‘Leidse hoogleraren vanaf 1575’ geeft snel essentiële informatie over alle ruim 2300 hoogleraren die sinds de oprichting verbonden waren of zijn aan de Universiteit Leiden.
Informatie en portretten
Ook wanneer Heike Kamerlingh Onnes de Nobelprijs voor de Natuurkunde kreeg en wie Paul Christiaan Flu was zijn dankzij deze website nu snel te beantwoorden, vertelt Jef Schaeps, conservator Bijzondere Collecties. De nieuwe website ‘Leidse hoogleraren vanaf 1575’ (hoogleraren.leidenuniv.nl) geeft informatie over het vakgebied van de hoogleraar, diens leeropdracht, de titel van het proefschrift en de duur van de Leidse aanstelling. Daarnaast zijn er links naar aanwezige publicaties in de Universiteitsbibliotheek (UB) en worden bijzondere professorenportretten ontsloten: schilderijen, tekeningen en foto’s.
Belangrijke informatiebron voor journalisten en brede publiek
Schaeps: ‘Deze gegevens zijn nergens anders op zo’n compacte wijze bij elkaar te vinden. We verwachten dat de website een belangrijke informatiebron wordt voor de academische gemeenschap, wetenschapshistorici, journalisten en het bredere publiek.’ De website portretteert alle Leidse hoogleraren die sinds de oprichting in dienst waren van de Leidse universiteit. Dat zijn er sinds 1575 zo’n 1870. In de komende maanden worden ook de huidige circa 500 hoogleraren toegevoegd.
Vier eeuwen wetenschapsgeschiedenis
De hoogleraren belichamen vier eeuwen wetenschapsgeschiedenis. Onder hen bevinden zich vele grote namen. Vanaf het begin van haar bestaan richtte de universiteit zich op het aantrekken van beroemde wetenschappers, zoals de protestantse geleerden Scaliger en Lipsius, die de universiteit een goede reputatie konden bezorgen.
Vrouwelijk hoogleraren
De website geeft ook informatie over de ontwikkeling van vakgebieden en de verdeling man-vrouw. Het aantal vrouwelijk hoogleraren bedroeg in het verleden minder dan 3% van het totaal. Sophia Antoniadis was de eerste vrouwelijke hoogleraar (Nieuwgrieks)in Leiden in 1929. Tegenwoordig bestaat ongeveer 15% van het hooglerarenkorps uit vrouwen.
Globalisering
In de 20e eeuw kwamen hoogleraren steeds vaker ook van buiten Europa. Zo was Paul Christiaan Flu in 1920 de eerste hoogleraar uit Suriname. Zijn vakgebied? Tropische hygiëne. In 1938 werd hij rector magnificus. Tegenwoordig is elk werelddeel vertegenwoordigd onder de wetenschappers, een ontwikkeling die dankzij de globalisering en internationalisering de komende decennia zeker zal aanhouden.
Explosieve groei
Het aantal hoogleraren nam in de vorige eeuw explosief toe door de groei van academische onderwijs, de voortschrijdende specialisatie in de wetenschap en een ruimere toepassing van het bijzonder hoogleraarschap. Deze ontwikkeling lijkt zich nu te stabiliseren, maar de universiteit telt vandaag de dag toch nog zo’n 500 hoogleraren.
Bekijk de site: 'Leidse hoogleraren vanaf 1575'