Maarten Vermeer is afdelingshoofd van de afdeling Huidziekten van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). Hij ontving een Klinisch Fellowship en een Vidi van NWO en coördineert translational research van de EORTC Cutaneous Lymphoma Working Group en het Cutaneous Lymphoma International Consortium.

Meer informatie over Maarten Vermeer

Maarten Vermeer is afdelingshoofd van de afdeling Huidziekten van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). Hij ontving een Klinisch Fellowship en een Vidi van NWO en coördineert translational research van de EORTC Cutaneous Lymphoma Working Group en het Cutaneous Lymphoma International Consortium.

Klinische dermatologie

Huidziekten is een divers en fascinerend vakgebied door de grote variatie aan patiënten en soorten ziekteprocessen waaronder: ontstekingsziekten, infecties en huidkanker. Het fascineert mij dat zorgvuldig nakijken van de huid in combinatie met onderzoek onder de microscoop inzicht kan geven in de ziekteprocessen in de huid en aanknopingspunten kan geven voor een betere behandeling.

Binnen de leerstoel klinische dermatologie heeft Vermeer als specifiek aandachtsgebied de diagnostiek en behandeling van patiënten met een weinig voorkomende vorm van huidkanker, namelijk huidlymfomen. Verschillende typen huidlymfoom verschillen onderling sterk in klinische presentatie, uitgebreidheid en ernst van de ziekte en daarmee de meest optimale therapie. Met name bij late stadia van de ziekte kan de kwaliteit van leven sterk afnemen. Het contact met patiënten inspireert Vermeer bij het vinden van een optimale behandeling en bij het doen van wetenschappelijk onderzoek gericht op het verbeteren van de zorg voor deze patiënten.

Deze onderzoekslijn sluit aan bij de volgende vragen van de Nederlandse Wetenschaps Agenda: 

Q077. Wat dragen niet-genetische factoren bij aan persoonlijke kenmerken en ziekteprocessen?
Q081. Hoe zal kennis van genetica een rol spelen bij het analyseren, screenen en behandelen van ziekten?
Q085. Elke tumor is anders, dus hoe kunnen we kanker goed leren begrijpen om een behandeling te ontwikkelen voor elk type ??
Q095. Hoe kunnen we de gezondheidszorg personaliseren, bijvoorbeeld door biomarkers te gebruiken?
Q098. Hoe kunnen we doorbraken in fundamenteel biomedisch onderzoek gebruiken om nieuwe medicijnen te ontwikkelen?

Het onderzoek van Vermeer wordt uitgevoerd binnen de onderzoekslijn Dermato-oncologie welke is ingebed in het thema Cancer Pathogenesis and Treatment.

Wetenschappelijke carrière

Maarten H. Vermeer heeft zijn opleiding Geneeskunde gevolgd aan de Universiteit van Leiden. De opleiding tot huidarts aan de Vrije Universiteit Amsterdam werd gecombineerd met wetenschappelijk onderzoek en in 2002 promoveerde hij op het proefschrift ‘Mechanistic aspects of tumor progressionin primary cutaneous T-cell lymphoma’. Hij werd in mei 2013 benoemd tot hoogleraar Dermatologie van het Leids Universiteit Medisch Centrum. De titel van zijn oratie is ‘Klinische dermatologie. Van beschrijving, naar begrip en behandeling’.

Al meer dan 25 jaar doet Vermeer onderzoek naar de pathogenese en behandeling van cutane lymfomen. Hij heeft ruim 150 wetenschappelijke publicaties op zijn naam staan. Hij bekleedde een aantal nationale en internationale functies bij wetenschappelijke en professionele organisaties.

In het verleden was hij lid voorzitter van het bestuur van de International Society of Cutaneous Lymphoma (ISCL) en lid van het bestuur van de European Society of Dermatological Research (ESDR), de EORTC Cutaneous Lymphoma Working Group, voorzitter van de commissie nascholing van de Nederlandse Vereniging van Dermatologie en Venereologie en de lid van bestuur van de Stichting Nederlandstalige Nascholing Dermatologie en Venereologie. Daarnaast was hij organisator van het ESDR congres in Rotterdam (2014), het ISCL-congres in New York (2016) en het EORTC congres voor huidlymfomen in Leiden (2023). In 2016 werd hij benoemd tot hoofd van de afdeling Huidziekten en sinds 2020 is hij ook lid van het bestuur van Divisie 3 van het LUMC.

Prijzen en eervolle benoemingen

Hij ontving de prijs van de Stichting Hippocrates Studiefonds (1991) en de Marie Parijs-prijs (2006) en de 'Leadership Award' van de ISCL (2016).