Alexander de Wit (1999) is sinds februari 2024 werkzaam als docent/onderzoeker aan de afdeling Encyclopedie van de Rechtswetenschap.

Meer informatie over Alexander de Wit

Alexander de Wit (1999) is sinds februari 2024 werkzaam als docent/onderzoeker aan de afdeling Encyclopedie van de Rechtswetenschap.

Hij studeerde rechtsgeleerdheid aan de Universiteit Utrecht (LLB, cum laude), volgde de master Encyclopedie en filosofie van het recht (LLM, cum laude) en de Engelstalige master Philosophy of Law, Governance and Politics (MA, cum laude), beide aan de Universiteit Leiden.

Tijdens zijn studie was hij werkzaam als student-assistent voor de afdeling Staatsrecht, Bestuursrecht en Rechtstheorie (UU) en gaf hij rechtshulp bij de Rechtswinkel te Utrecht. Sinds 2022 verzorgt hij afwisselend werkgroepen voor de vakken Inleiding recht, Grondslagen van het Recht en Methoden en Technieken van de Rechtswetenschap.

Alexander werkt aan een proefschrift over desinformatie en fact-checking. Hij vertrekt daarbij vanuit het precaire spanningsveld tussen waarheid en democratie. De verspreiding van desinformatie kan het vertrouwen in democratische instituties verminderen en deliberatieve processen schaden. Dat vormt de noodzaak voor regulering. Tegelijkertijd is de vrije uitwisseling van soms schurende ideeën en overtuigingen een cruciaal element van democratisch samenleven. Het reguleren van de publieke informatievoorziening door niet-democratisch gelegitimeerde actoren zoals fact-checkers raakt aan de uitingsvrijheid van burgers en kan zodoende belemmerend werken voor kritische contestatie door ideologische minderheden.

De vraag naar de wenselijkheid en reikwijdte van regulering van desinformatie (bijvoorbeeld door een verbod, middels contentmoderatie van online platforms of via fact-checken) kan volgens hem enkel toereikend worden beantwoord als de eeuwenoude politiek-filosofische vraag naar de verhouding tussen waarheid en democratie opnieuw wordt doordacht tegen de achtergrond van de recente opkomst van de digitale informatiesamenleving. Tot slot benut Alexander ook inzichten uit de empirische literatuur over de omvang, het gevaar en de eigenschappen van de moderne verspreiding van desinformatie en de effectiviteit van fact-checken.

Alexanders belangrijkste inspiratiebronnen zijn het werk van de filosofen Jürgen Habermas, Hannah Arendt en Michel Foucault. Zijn onderzoeksinteresses liggen op het gebied van de rechtvaardiging van politieke autoriteit, de relatie tussen expertise en democratie en de (Unierechtelijke) regulering van desinformatie.

Publicaties