'In deze casus absoluut geen reden voor spoeduithuisplaatsing'
Moeder Yvonne kreeg vijf jaar geleden op de school van haar zoon te horen dat haar zoon per direct uit huis zou worden geplaatst. De Volkskrant legde deze zaak aan drie deskundigen voor, onder wie hoogleraar jeugdrecht Mariëlle Bruning.
De school van haar zoon had, zonder dat de moeder het wist, een melding gedaan bij de jeugdbescherming vanwege zorgen over de thuissituatie. Uiteindelijk vroeg en kreeg een medewerker van de jeugdbescherming van de rechter toestemming voor een spoeduithuisplaatsing.
'Ik durf te zeggen dat er in deze casus absoluut geen reden is voor een spoeduithuisplaatsing', zegt Bruning in het artikel. 'Ik zie hier een conflict met scholen. Ik zie geen urgentie voor een uithuisplaatsing op dezelfde dag.'
Voor zover zij kan beoordelen, zegt Bruning, had deze situatie anders kunnen worden opgelost. 'De hulpverlening kan soms een defensieve houding aannemen. En dan is een spoeduithuisplaatsing bijna de makkelijkste oplossing. Je haalt een kind weg zonder gedoe van het horen van de ouders en een rechtszitting. Dat deze moeder lastig is en geen sterk sociaal netwerk heeft, mag geen reden zijn voor een spoeduithuisplaatsing' Als de moeder vervolgens boos wordt, wordt dat tegen haar gebruikt, valt Bruning op. 'Terwijl haar boosheid te verklaren is: wat haar het dierbaarst is, wordt haar afgenomen. En daarna wordt moeder nog lastiger en ontstaat een juridische strijd. Logisch, de moeder vecht voor haar kind.'