Mariëlle Bruning over uithuisplaatsingen: 'Soms lijkt er sprake van tunnelvisie'
De drie kinderen van Chantal zijn twee jaar geleden met spoed uithuisgeplaatst. Haar zoons wonen sindsdien in een gezinshuis, haar dochter in een instelling. Hoe meer tijd verstrijkt, hoe verder zij en haar kinderen verstrikt raken in het web van de jeugdbescherming.
In het NPO Radio 1-programma Argos gaat hoogleraar Jeugdrecht Mariëlle Bruning uitgebreid in op de zaak. 'Ik word heel somber van dit verhaal. Het is heel aangrijpend. Ouders voelen zich machteloos tegen het apparaat van de jeugdbescherming en kinderrechters. Een uithuisplaatsing die al twee jaar duurt is heel ingrijpend voor de kinderen en de moeder. Ik vind het heel moeilijk te begrijpen. Deze zaak roept heel veel vragen bij mij op.'
Bruning maakt zich al jaren zorgen over de toepassing van het jeugdrecht in Nederland. Er worden meer kinderen uit huis geplaatst dan nodig zou zijn. 'Ik kijk er met een juridische blik naar', zegt ze. 'Het lijkt er bij uithuisplaatsingen vaak op dat sprake is van een tunnelvisie, waarbij jeugdbescherming en de rechters denken dat het kind veilig is bij het pleeggezin of een instelling. Maar er zijn meer belangen van kinderen. Het eerste belang is om niet gescheiden te worden van ouders. Veel rapporten in het traject zijn op dit moment niet op orde. Het is akelig om dat te constateren in een land als Nederland. Probeer het je maar voor te stellen als ouder: je kind wordt weggehaald om redenen waar jij niet achter staat. Hoe hard er ook gewerkt wordt, het verloopt in dit stelsel op dit moment niet optimaal.'
Beluister hier de gehele uitzending over uithuisplaatsingen of lees het artikel op website van Argos.