Boven de pot snuiven
Tijdens een internationaal congres lieten Leidse farmacologen hun collega’s asperges eten, waarna ze vervolgens de stank van hun plas moesten beoordelen. ‘Sommige deelnemers voelden zich er toch wat ongemakkelijk bij.’
DOOR BART BRAUN , Mare, Leids Universitair Weekblad
Voor een jaarlijks groot farmacologencongres zochten we een experiment dat we daar konden uitvoeren, en samen met Amerikaanse collega’s kwamen we uit op een aspergeproef.’ ‘We’ zijn Van Hasselt, collega Jeroen Elassaiss-Schaap en hun hoogleraar Piet Hein van der Graaf. Hun afdeling bij het instituut voor geneesmiddelenonderzoek LACDR houdt zich bezig met het ontwikkelen van wiskundige modellen van hoe geneesmiddelen zich in het lichaam gedragen. Samen met Amerikaanse onderzoekers zetten ze een experiment op om te kijken hoe asperges dat doen.
Er staan twee groene asperges naast elkaar te plassen. De linker snuift, en ruikt iets geks. ‘Langzaam drong het door tot Arnie dat hij naast een kannibaal stond’, aldus het onderschrift. De cartoon van Patt Kelley verwijst naar een bekend verschijnsel: het eten van asperges zorgt ervoor dat je urine gaat stinken. Het is een geur die in de wetenschappelijke literatuur vergeleken wordt met rottende kool, in de Amerikaanse pers met stinkdierwalm, en door de Franse schrijver Marcel Proust met parfum. ‘Zelf vind ik het lastig om precies te omschrijven’, vertelt farmacoloog Coen van Hasselt: ‘Maar aangenaam ruikt het niet.’
Wie die lucht niet kent, is niet alleen. Een vrij groot gedeelte van de mensen mist het vermogen om het te ruiken, al zijn wetenschappers er nog niet uit hoe groot dat gedeelte precies is. In 2011 traceerden Amerikaanse wetenschappers één veranderd DNA-kraaltje op chromosoom nummer 1: als daar een foutje staat, kun je de stank niet ruiken.
Lees hier het hele artikel op mareonline >>