Wij onderzoeken talen in hun historische context, met als doel de aard van de taalvariatie in het verleden te begrijpen en te verklaren in hoeverre de socioculturele context van vroeger heeft bijgedragen aan het vormen van de taalvariatie en taalverandering.

De vorm en functie van talen verschillen niet alleen per context (zoals geografische gebieden en communicatieve settings), maar ook door de tijd.

Ons onderzoek naar de geschiedenis, structuur en het gebruik van Germaanse en Romaanse talen (zoals Nederlands, Engels, Latijn, Frans en Russisch) bevindt zich in de velden van de usage-based taalkunde en de historische sociolinguïstiek. Hieronder valt ook de sociale geschiedenis van de talen. We proberen te achterhalen hoe taal varieert en verandert per (historisch) individu en gemeenschap en hoe variatie binnen standaardtalen tot stand is gekomen. Historische situaties van meertaligheid roepen vragen op over taalkeuzes, taalverschuivingen en taalveranderingen. Om deze vragen te beantwoorden maken we gebruik van archiefmateriaal en historische (diachrone) corpora. Ook gebruiken we zowel kwantitatieve en kwalitatieve onderzoeksmethodes als computermethodes.  

Onderzoeksonderwerpen zijn onder meer:

• Het taalgebruik van ‘normale’ sprekers zoals in egodocumenten (persoonlijke brieven en dagboeken) is gevonden
• De dynamiek tussen individueel taalgebruik en taalverandering op gemeenschappelijk niveau
• Historische meertaligheid en taalverandering door taalcontact
• Standaardisatie: de taal van het onderwijs en de invloed van de taalnormen op het taalgebruik
• Taal als teken van intimiteit (op het niveau van individuen en kleine netwerken)

Aanvragen van toekomstige promovendi zijn van harte welkom binnen al deze onderzoekdomeinen.