Het doel van het project is de relatie tussen urbanisatie, arbeidskansen en migratie te bestuderen in Romeins Italië in de eerste twee eeuwen na Christus. De centrale vraag is in hoeverre arbeidsgeïnduceerde migratie belangrijk was voor het functioneren van de steden van vroeg-keizerlijk Italië. De werkhypothese is dat de dominantie van de slavernij in sommige sectoren van de stedelijke economie, vooral in de huishoudelijke sector, de arbeidskansen voor vrije vrouwen verminderde. Als dit basisidee juist is, moeten de meeste vrije migranten mannen zijn geweest, en moeten de steden gekenmerkt zijn geweest door een zeer scheve verhouding tussen mannen en vrouwen. Aangezien dit het voor stedelijke bevolkingen onmogelijk zou hebben gemaakt om zichzelf te reproduceren, zou hieruit volgen dat grootschalige migratie een essentiële voorwaarde was voor het voortbestaan van de Romeinse steden, zelfs nog meer dan het geval was voor de steden in de latere Europese geschiedenis, waar een hoog sterftecijfer in de steden gewoonlijk wordt aangewezen als de voornaamste reden waarom stedelijke bevolkingen voor hun voortbestaan afhankelijk waren van een voortdurende toevloed van vrije migranten. 

Meer informatie over dit onderzoeksproject is beschikbaar op de Engelstalige pagina.

• ancient history
• labour history
• migration
• migration history
• roman history
• urban history