Boek

'Dit huis is een thuis'

Femmie Juffer, bijzonder hoogleraar Adoptiestudies, presenteerde op 1 november haar nieuwe boek 'Dit huis is een thuis. Opgroeien in een multicultureel adoptie- of pleeggezin. In zestien interviews komen jongeren van vijftien tot twintig jaar aan het woord die een andere culturele achtergrond hebben dan hun adoptie- of pleegouders. Zij vertellen hoe zij hun gekleurde identiteit ervaren en wat zij belangrijk vinden.

Auteur: Femmie Juffer
Datum: 13 november 2019
Links: Uitgeverij DATO-Lecturis

Fotograaf Lilian van Rooij maakte van elke jongere een portret en een gezinsfoto in de huiskamer. Het boek is een pleidooi voor het belang van hun stem in de opvoeding.

Auteurs: Femmie Juffer, Lindy Popma en Monique Steenstra.

Over het boek

Dit huis is een thuis biedt een brede inkijk in het leven van jongeren die opgroeien met en tussen twee culturen. Het is een bron van informatie voor (jongvolwassen) kinderen in multiculturele pleeg- en adoptiegezinnen, hun opvoeders en iedereen die zich professioneel of vrijwillig bezighoudt met dit thema. De jongeren vertellen vrijuit over hun leven en over de mate van verbondenheid met hun land van afkomst en met de cultuur van hun adoptie- of pleegouders.

Elke jongere heeft eigen ervaringen in het opgroeien met twee culturen, met discriminatie, met mooie gebeurtenissen en dingen die tegenvallen. Ze vertellen waar ze nu staan en hoe ze kijken

Femmie Juffer: ‘Heb oog voor de gekleurde identiteit van het kind. Laat je adoptiekind of pleegkind opgroeien met twee culturen en erken zijn kleur en afkomst.’

Kleur bekennen en erkennen

Femmie Juffer, hoogleraar adoptie en pleegzorg aan de Universiteit Leiden, schreef een inhoudelijk hoofdstuk over het belang van kleur bekennen en erkennen in de opvoeding.

Zij pleit ervoor dat adoptie- en pleegouders aandacht hebben voor de cultuur van het land van afkomst van het kind, maar het anders-zijn niet overdrijven. Daarmee sluit zij aan op de rode draad in de verhalen van de geïnterviewde jongeren: de ruimte die zij willen voor hun eigen wensen en verlangens bij het vormgeven van hun gekleurde identiteit.

Raishellon (18), woont in een pleeggezin

‘Op mijn twaalfde ging ik naar Curaçao met ons hele gezin. Het moment dat ik uit het vliegtuig stapte, vergeet ik nooit. Ik zag allemaal mensen met dezelfde kleur als ik! Ik voelde me meteen thuis.’

Yinn (19), woont in een adoptiegezin:

‘Op dit moment voel ik me zo’n zeventig procent Nederlands en dertig procent Taiwanees. Dat ik me ook Taiwanees voel, is vooral omdat ik afgelopen zomer naar Taiwan ben teruggegaan. Daar kreeg ik een beeld van hoe het geweest zou zijn als ik daar was opgegroeid.’