Publicatie
Discriminerende straf ondermijnt de handhaving van groepssamenwerking
Handhaving van groepssamenwerking mislukt door discriminerende straf, blijkt uit onderzoek van Welmer Molenmaker en collega's. Wanneer groepsleden verschillende achtergronden hebben, verandert straf in een tweesnijdend zwaard: niet langer alleen gebruikt om groepsuitbuiting te voorkomen, maar ook om de groep in subgroepen op te splitsen, wat de aanvankelijke effectiviteit ondermijnt.
- Auteur
- Welmer E. Molenmaker, Jörg Gross, Erik W. de Kwaadsteniet, Eric van Dijk & Carsten K. W. de Dreu
- Datum
- 13 april 2023
- Links
- Scientific Reports: Discriminatory punishment undermines the enforcement of group cooperation
Onderling straffen kan groepen helpen om publieke goederen ten bate van het collectief tot stand te brengen. Wanneer mensen hun straffen echter afhankelijk stellen van andere factoren dan een slechte bijdrage, kan de straf ineffectief worden en de groepssamenwerking verslechteren. Hier laten we zien dat dit gebeurt in pluriforme groepen waar leden verschillende sociaal-demografische kenmerken hebben. In ons samenwerkingsexperiment werden deelnemers geconfronteerd met een publiek goed waar alle groepsleden in gelijke mate van profiteerden, en tussen de rondes door konden ze elkaar straffen. Groepen waren uniform (leden hadden dezelfde academische achtergrond) of pluriform (de helft van de leden had dezelfde academische achtergrond en de andere helft had een andere achtergrond). We laten zien dat straf effectief samenwerking afdwong in uniforme groepen waar straf afhankelijk bleek van een slechte bijdrage. In pluriforme groepen was straf ook afhankelijk van een slechte bijdrage, maar ook gedeeltelijk van de sociaal-demografische kenmerken van anderen - ongelijksoortige anderen werden meer gestraft dan gelijksoortige anderen, ongeacht hun bijdrage. Als gevolg hiervan verloor de straf zijn doeltreffendheid bij het afschrikken van meeliften en het handhaven van het publieke goed. Vervolgexperimenten gaven aan dat dergelijke discriminerende straffen werden gebruikt om subgroepsgrenzen af te bakenen en te versterken. Dit werk laat zien dat onderlinge straf er niet in slaagt om samenwerking af te dwingen in groepen met een pluriforme structuur, iets wat eerder regel dan uitzondering is in hedendaagse samenlevingen.