Proefschrift
The Anthropomorphic Hegemony of Subjectivity: Critical Reflections on Law and the Question of the Animal
Op 16 december 2019 verdedigde Jan-Harm de Villiers zijn proefschrift 'The Anthropomorphic Hegemony of Subjectivity: Critical Reflections on Law and the Question of the Animal'. Het promotieonderzoek is begeleid door promotor prof.dr. P. Cliteur.
- Auteur
- Jan-Harm de Villiers
- Datum
- 12 december 2019
- Links
- Leids Repositorium
Dit project beschouwt een ethiek van verschil en singulariteit die een verplaatsing van antropocentrisme en radicale transformatie kan bewerkstelligen in de manier waarop we de relationaliteit over soortengrenzen begrijpen en benaderen. De reflecties vinden plaats tegen de achtergrond van de problematiek die gepaard gaat met de (her)presentatie van dieren in de subject-gecentreerde modellen van morele filosofie en recht, en de opvallende manieren waarop theoretici deze wegen aangewend hebben om verandering teweeg brengen worden ter discussie gesteld in onze behandeling van dieren.
Geleerden in de bevrijding van dieren hebben vooral getracht het lot van dieren aan te pakken vanuit de theoretische kaders van wettelijke rechten, op belangen gebaseerde gelijkheid en identiteitsdiscours dat de manieren waarop dieren wezenlijk vergelijkbaar zijn met mensen op de voorgrond plaatsen in termen van ethisch relevante kwaliteiten of kenmerken. Dit project reflecteert kritisch op de ethische formulering van Emmanuel Levina's om een alternatief begrip van mens-dierrelaties te bevorderen, gebaseerd op de radicale singulariteit of het verschil van individuele wezens. De onderzoeker situeert het functioneren van de oppositielimiet van mens/dier in relatie tot het subject van de mens en beargumenteer dat pogingen om dieren te assimileren aan het model van (wettelijke) subjectiviteit paradoxaal genoeg precies de interpretatie van de mens die wordt betwist stollen.
Het onderzoek illustreert specifiek de antropomorfe hegemonie van subjectiviteit, met welke term de stilzwijgende antropocentrische contouren van het construct van subjectiviteit wordt aangewezen die een bepaling van dierlijk wezen en ethische waarde leiden tegen een standaard van menselijkheid - en de implicaties voor discoursen en instellingen die dit construct oproepen.