Afscheid Mirjam de Baar: ‘Jouw interesse was altijd oprecht’
beeld: Monique Shaw
Negen jaar lang was Mirjam de Baar vicedecaan bij FGW. Maandag 17 maart nam ze afscheid in het Academiegebouw. ‘Je hebt twee decanen, twee vicedecanen, vier bedrijfsvoerders en zes assessoren versleten.’
Uitgerekend op het moment dat De Baar afscheid nam, waren verschillende leden van het faculteitsbestuur geveld door de griep, die ook in de rest van de faculteit flink huishield. Aan de opkomst was dat niet te merken. De rij genodigden die De Baar de hand wilde schudden, liep door de hele zaal.
Empathisch
De Baar stond dan ook in de hele universiteit bekend om haar empathische omgang met medewerkers en studenten. Rector Hester Bijl roemde haar vermogen om zich te verplaatsen in verschillende perspectieven en mensen, dat tot uiting kwam in De Baars inzet voor een verbetering van het onderwijs- en minorenbeleid, maar ook in crisesteams zoals dat in de coronatijd en de Taskforce Israël-Gaza.
‘Altijd wandelen’
Decaan Mark Rutgers, die zelf een week eerder afscheid nam, grapte dat De Baar expres iets langer was blijven zitten dan hij, zodat ze zou kunnen zeggen dat ze twee decanen, twee vicedecanen, vier bedrijfsvoerders en zes assessoren had versleten. Naast alles wat De Baar voor de faculteit heeft gedaan, zei hij daarnaast zich de wandelingen te herinneren die ze samen hadden gemaakt op hun intervisiedagen.
‘Bestuurder van grote klasse’
Oud-assessor Olivier Fajgenblat herinnert zich hoe De Baar hem kon corrigeren zonder te vermanen wanneer hij een dossier ‘nog niet helemaal doorhad’ in de eerste maanden van zijn assessorschap. ‘Namens de duizenden masterstudenten die de afgelopen jaren jouw opleidingen hebben gevolgd, Mirjam: van harte bedankt. Je bent er de mens niet naar om de aandacht op jezelf te vestigen of jezelf op te hemelen, dus zij doen het graag voor je. Je bent een bestuurder van grote klasse geweest en je inspanningen worden niet vergeten.’
Verschuivende interesses
Na de drie speeches van haar medebestuurders, blikte De Baar zelf terug op haar tijd aan de faculteit waar ze ‘zich meteen thuisvoelde’, maar ook een wat verwaarloosd onderwijsdomein met liefst 88 speerpunten aantrof. Trots was ze onder meer op de oprichting van verschillende nieuwe masters, die ondanks corona vorm kregen. ‘Natuurlijk willen we de expertise die we hebben zoveel mogelijk behouden, maar als de interesses van studenten verschuiven, dan moet je daarop inspelen.’