Je masterscriptie publiceren in een prestigieus tijdschrift: alumnus Matthieu lukte dat
fotografie: Anna Loh
Na één bachelor en twee masters aan de Universiteit Leiden, sloot alumnus Filosofische Perspectieven op Politiek en Economie Matthieu Agustoni zijn studententijd af met een knaller: hij kreeg zijn masterscriptie gepubliceerd in een prestigieus tijdschrift.
Matthieu begon zijn tijd aan de Universiteit Leiden bij toeval. Hij had een paar universiteiten in zijn thuisland Zwitserland bezocht, maar niets sprak hem aan. Nadat een medewerker van een Zwitserse universiteit hem de Universiteit Leiden had aanbevolen, stond Matthieu al snel op de Open Dag. Zijn plan was om Internationale Betrekkingen te gaan studeren, maar hij veranderde al snel van gedachten. 'Tijdens een leeg moment in mijn agenda was er een presentatie over global and comparative philosophy aan de gang, dus ik ging een kijkje nemen', vertelt Matthieu. 'Na een uur ging ik met een grote glimlach op mijn gezicht de zaal uit. Ik wist wat ik wilde studeren.'
Na het afronden van zijn bachelor begon hij aan de master Philosophical Perspectives on Politics and the Economy. Mattieu zegt dat zijn positieve ervaringen met de afdeling filosofie hem tot deze keuze hebben gebracht. 'Het is een kleine afdeling waar je je docenten kent. Je wordt niet gezien als een nummer, maar als een persoon. Je kunt zelfs met de docenten praten over het onderwerp van het essay waaraan je werkt. Het contact voelt heel oprecht.' Omdat hij ook erg geïnteresseerd was in politiek, besloot Mattieu om daarnaast een master politicologie te gaan doen.
Anarchisme en Chinese filosofie
Die gecombineerde belangstelling voor filosofie en politicologie komt ook terug in zijn masterscriptie. 'Ik ben vooral geïnteresseerd in politieke legitimiteit en gezagstheorieën. Hoe komt het dat een staat het recht heeft om over zijn burgers te regeren? Mensen die zeggen dat staten dit recht niet hebben, worden anarchisten genoemd,' legt Matthieu uit. In dat kader groeide ook zijn interesse in het daoïsme, een stroming in de oude Chinese filosofie. ‘Het is niet duidelijk of het daoïsme als anarchisme kan worden bestempeld, omdat het niet duidelijk is of deze oude filosofie beweert dat machthebbers nooit het recht kunnen hebben om over hun burgers te heersen of als ze dat onder bepaalde omstandigheden wel kunnen.'
Matthieu realiseerde zich tijdens zijn onderzoek dat de meeste antwoorden op die vraag gepolariseerd waren. De meeste onderzoekers zeiden ofwel dat het de meest anarchistische theorie is die er is, ofwel dat het onmogelijk is om beide met elkaar te verzoenen. 'Ik denk dat die artikelen niet goed begrepen hebben wat anarchisme is. De mensen die zeiden dat het volledig onverenigbaar is, denken bijvoorbeeld dat anarchisme automatisch de afwijzing van het bestaan van de staat impliceert. Voor hen moet een anarchist altijd zeggen dat staten slecht zijn. Omdat het daoïsme dat niet zegt, concluderen zij dat het geen anarchisme kan zijn. Ik ben het niet eens met deze manier van categoriseren.' Matthieu beargumenteert in zijn scriptie dat de wereld niet zo zwart-wit is. Volgens hem kan worden gesteld dat het oude daoïsme, ook al impliceert het geen afschaffing van staten, een uniek soort anarchisme verdedigt dat verschilt van de meeste westerse theorieën.
Het gepubliceerd krijgen
Tijdens het afronden van zijn masterscriptie benaderde Matthieu zijn scriptiebegeleider, Douglas Berger, om de mogelijkheid van publicatie te bespreken. 'Hij wist dat ik gemotiveerd was om het gepubliceerd te krijgen,' legt Matthieu uit. Hij slaagde erin het aantal woorden met ongeveer tienduizend te verminderen en stuurde de eerste versie naar zijn favoriete wetenschappelijke tijdschrift. Tot Matthieu's verbazing zei het tijdschrift dat ze geïnteresseerd waren.
Nu is de definitieve versie van het artikel gepubliceerd. Matthieu is trots op zijn prestatie, maar weet niet zeker of hij een carrière in de academische wereld nastreeft. 'De toewijding en motivatie die je moet hebben om een proefschrift te schrijven is tien keer zo groot als wat ik nodig had om mijn artikel te schrijven. Mijn doel voor nu is om mijn horizon te verbreden met verschillende stages bij verschillende instellingen.' Gedurende en kort na zijn studie kreeg hij al de kans om stage te lopen bij het Internationaal Strafhof in Den Haag en bij de Zwitserse ambassade in Canada. Met deze ervaringen op zak hoopt Matthieu de kans te krijgen om te werken bij de Verenigde Naties, of bij ngo's die mensenrechten monitoren en aan vredesopbouw doen en direct in het veld actief zijn. 'Ik hoop dat dit me zal helpen het veld te kiezen waarin ik mijn carrière op de lange termijn wil voortzetten.'
Balans tussen werk en privé
Voor huidige studenten heeft Matthieu één cruciaal advies: een gezonde balans tussen werk en privé is essentieel. 'Voor mij is het heel belangrijk om tijd te hebben voor hobby's en vrienden. Als het enige wat je op de been houdt werk is, zelfs als je er super gepassioneerd over bent, dan is het op een gegeven moment niet meer houdbaar,' zegt hij. 'Maar er is ook de andere kant van de medaille: je moet er ook werk in stoppen. Dat betekent uren in de bibliotheek zitten en vervelend werk doen. Deze balans is niet alleen belangrijk op de universiteit maar ook voor de rest van je leven, dus het beheersen van deze vaardigheid is belangrijk.'
Het wetenschappelijke artikel van Matthieu is te vinden op de website van Dao: A Journal of Comparative Philosophy (https://doi.org/10.1007/s11712-022-09868-2) Full-text toegang tot een alleen-lezen versie van het artikel voor persoonlijk en niet-commercieel gebruik is hier ook toegankelijk: https://rdcu.be/c2M5a.