Tien jaar International Studies: ‘Tijdens college voelde ik mijn hersens soms ontploffen door alle nieuwe inzichten’
fotografie: Pim Rusch
De bacheloropleiding International Studies bestaat tien jaar. Ko Voskuilen zat bij de allereerste lichting studenten die de studie volgden, Sophia Healy studeerde deze zomer af. Hoe kijken zij terug op hun studietijd?
‘Op de Open Dag hoorde ik dat er een internationaal georiënteerde studie zou starten met politiek, economie en geschiedenis, waar je ook nog eens een taal zou leren’, vertelt Ko. ‘Ik dacht meteen: dit wordt ’m.’ Door die beslissing komt hij terecht in Den Haag, waar op dat moment nog amper sprake is van een campus. Ook de studie staat nog duidelijk in de kinderschoenen. ‘Doordat alles net begon, mocht ik meedenken over de oprichting van de studievereniging. Ik ben een van de eerste twee studentambassadeurs geweest en ook de opening van het gebouw aan de Schouwburgstraat heb ik meegemaakt,’ somt Ko op. ‘Al die unieke ervaringen hebben er mede voor gezorgd dat ik ben gebleven.’
Want er gaat die eerste jaren genoeg mis. Het programma is nog niet helemaal gefinetuned, waardoor studenten soms vier keer in een semester college krijgen over Karl Marx, en doordat op de campus nog geen geschikt gebouw is voor de honderden studenten, worden colleges gegeven in kerken en schouwburgen. ‘Daar had je geen tafeltjes, dus de universiteit had ons allemaal een plank gegeven met een gat voor je beker en een kussentje eronder’, blikt Ko terug. ‘Daar kon je dan je schrift en je laptop opzetten. Dat ding was enorm en niemand nam het ooit mee.’
Zingende microfoon
Voor Sophia zijn Ko’s ervaringen nauwelijks herkenbaar. Als zij drie jaar geleden voor International Studies kiest, is het een goed bekendstaande opleiding met prima faciliteiten. ‘We hebben hooguit een keer gehad dat de microfoon van Jeff Fynn-Paul een raar geluid maakte en hij dacht dat er vogels waren binnengekomen in de collegezaal. Terwijl wij hem probeerden uit te leggen dat het de defecte microfoon was die dat geluid maakte, bleef hij zoeken naar vogels. Dat is een van mijn favoriete herinneringen,’ lacht de Amerikaanse studente.
‘Ik heb ook naar soortgelijke studies in de Verenigde Staten gekeken, maar die hebben vaak een sterk Amerikaans perspectief en een focus op de VS zelf’, vertelt ze. ‘Ik wilde juist uit mijn bubbel komen en me oncomfortabel voelen.’ Ze besluit naar Den Haag te komen en zich te specialiseren in Europa. ‘Het college Europese politiek was geweldig. Soms voelde het alsof mijn hersens ontploften door alle nieuwe inzichten, ook in Amerika, omdat het Europese systeem vaak werd vergeleken met het Amerikaanse. In de Verenigde Staten bekritiseren mensen wel partijen, maar niet het systeem zelf. Nu zag ik ineens de fouten van het hele systeem. Pijnlijk? Een beetje, maar vooral heel verhelderend. Ik zie nu veel beter wat machtsstructuren zijn en wat ze doen.’
Kritische houding
Dit collegejaar is Sophia begonnen aan een master over duurzaamheid in Utrecht. ‘Ik zou daar graag wat meer mee gedaan hebben binnen International Studies’, vertelt ze. Toch is ze niet ontevreden over de voorbereiding die International Studies haar heeft geboden op haar master. ‘Ik heb een kritische blik gekregen. Ik kan niet meer naar een onderwerp kijken, zonder meteen drie andere benaderingen te bedenken.’
Voor Ko is dat herkenbaar. Als beleidsmedewerker bij het ministerie van Economische Zaken en Klimaat houdt hij zich inmiddels ook bezig met duurzaamheid. ‘Ik heb ooit in een paar maanden Spaans geleerd. Dat ging zo snel dat het allemaal weer is weggezakt, maar bij International Studies leer je jezelf vooral een proces aan om onderzoek te doen en tot gegronde conclusies te komen. Dat gebruik ik nog elke dag.’