Honours Class verzoent studenten met de onvoorspelbaarheid van het leven
In de cursus Designing Your Life wordt het pad van de loopbaan onder de loep genomen. Het blijkt er een vol kronkels en zijwegen - en zoals met veel paden, kom je pas verder zodra je de eerste stap durft te zetten.
Er is één vraag die ons al ons hele leven bezighoudt. Ooit begon het in de vriendenboekjes, toen kwamen we hem tegen in de studie- en beroepskeuzetesten en hij zal tot in de eeuwigheid gevraagd blijven worden door tantes op verjaardagen: “Wat wil je worden als je later groot bent?” Er zijn natuurlijk kinderen die daar in de kleuterklas al heel hard ‘dokter!’ op antwoorden en die later inderdaad, via een studie geneeskunde, bij de titelatuur ‘MD’ terecht komen, maar voor velen van ons loopt het uiteindelijk toch anders. Je toekomst uitstippelen - kan dat eigenlijk wel?
In de Bachelor Honours Class Designing Your Life worden het leven en de loopbaan van bachelorstudenten vergeleken met een product dat ontworpen moet worden, en maken de studenten kennis met een nieuwe manier om over hun toekomst na te denken. Het vriendenboekje en de beroepskeuzetest worden ingewisseld voor het trial-and-errorproces dat komt kijken bij het maken van iets nieuws.
Designing Your Life-onderwijs aan de Universiteit Leiden
Wil jij ook de toekomst met vertrouwen tegemoet treden en je eigen levensloop uitstippelen? Meld je dan nu aan voor een van de volgende vakken.
- Bachelorstudenten kunnen zich tot 1 september inschrijven voor een Bachelor Honours Class (5 EC) van Designing Your Life.
- Masterstudenten kunnen zich tot 9 september inschrijven voor een Skills Module (2 EC) van Designing Your Life.
Fouten maken hoort erbij
Bij de laatste bijeenkomst van het vak liggen de tafels in de zaal bezaaid met plastic vellen en whiteboard markers, en worden de studenten gevraagd om hun Odyssey Plan 2.0 te tekenen; hun plan voor de komende vijf jaar, op zowel professioneel als persoonlijk gebied. De jaartallen worden uitgeschreven en eronder verschijnen afstudeerhoedjes, grafieken, skylines en huizen.
“We hebben eerder al drie van dit soort plannen getekend,” zegt Milou Mensinga (20) terwijl ze bezig is. “Daar gaat het ook een beetje om in deze les. Ik had altijd het idee dat het in één klap goed moest zijn, mijn plan. Maar dat is eigenlijk helemaal niet zo.” De coördinator van het vak, Bram Hoonhout, hoort dat vaker: “Studenten hebben te maken veel druk. Het lijkt soms of je geen verkeerde keuzes mag maken - maar in de praktijk horen die er soms nou eenmaal bij. De meeste mensen hebben helemaal geen lineair carrièrepad belopen, maar zijn onderweg dingen tegengekomen en toen iets anders gaan doen.”
Niet-glad netwerken
Als ze klaar zijn met tekenen, hangt een deel van de studenten hun posters op en loopt de rest van de klas erlangs, om vragen te stellen over de plannen. Iets wat veel besproken wordt, zijn de gesprekken die ze hebben gevoerd met mensen in het werkveld van hun interesse. Op een niet-gladde manier netwerken, zo staat het in de studiegids vermeld.
“Aan het woord netwerken hangt natuurlijk iets van een stigma,” aldus Hoonhout. “Iedereen denkt meteen aan een borrel waar je op mensen af moet stappen en dan iets zeggen dat neerkomt op: ‘Hee, jij bent een interessant persoon. Heb je misschien een baan voor mij?’ Maar dat is eng, en uiteindelijk is dat ook niet de meest zinvolle manier van netwerken.”
“Daarom proberen wij de studenten nu mee te geven dat het ook anders kan. Goh, heb jij interesse om een restaurant te beginnen, of om beleidsmedewerker of advocaat te worden? Er zijn gewoon al mensen die dat doen, en die het hartstikke leuk vinden als je ze een keer opbelt. Niet meteen voor een baan, maar gewoon om dingen te kunnen vragen. Hoe gaat het eraan toe op zo’n kantoor? Hoe ben jij daar gekomen? Dat is ook netwerken.”
Bias to action
“Het is belangrijk om dingen te gaan doen,” voegt Hoonhout toe. “Dat is misschien wel de belangrijkste les van dit vak.” Hij refereert naar de bias to action - een behoefte om actie te verkiezen boven ledigheid.
“Je kunt je loopbaan niet uitstippelen in je hoofd, in je studentenkamertje,” gaat hij verder. “Je moet in de echte wereld gaan praten met echte mensen. Als je dat doet, óók als je echt nog geen idee hebt van wat je wil, dan kom je er gaandeweg vanzelf achter wat je wel en niet leuk vindt. Je krijgt nu eenmaal geen betrouwbare data van hoe je toekomst eruit gaat zien, hoe lang je er ook over nadenkt. Je moet het ervaren.”
Tekst: Boukje van der Vos
Foto’s: Buro JP