'Een van de meest verbindende ervaringen die ik online gehad heb'
Poëzie, videobewerking en muziekkunst: de allereerste editie van het 48 Hour Project, waarbij studenten in twee dagen een artistiek product maakten, heeft veel creativiteit opgeleverd. Voor deelnemers was het een leerzaam lichtpuntje in een donker coronajaar: “Het was net alsof ik fysiek aanwezig was.”
Slapen, studeren en socializen, allemaal in dezelfde kamer. Zo zag het leven er afgelopen jaar uit voor veel studenten. Om hen toch de kans te geven nieuwe mensen te ontmoeten, organiseerde de Honours Academy in mei het 48 Hour Project. In duo’s maakten studenten een kunstwerk, dat zij online aan elkaar presenteerden. Voor ze aan de slag gingen, kregen ze van de organisatie een thema mee: Rooms.
Nieuwsgierig naar de resultaten? Neem vooral een kijkje bij de online tentoonstelling!
> > Klik hier om naar de tentoonstelling te gaanGevangenschap
Als je door de tentoonstelling scrolt, valt één ding op: alle duo’s hebben een eigen invulling aan het thema gegeven. Naast fysieke ‘rooms’ en slaapkamers, kom je ook mentale kamers tegen, zoals een geheugenkamer en een muzikale ruimte. Een van deze meer spirituele werken is van Marit Fokkink (Leiden University College) en Anne Klewes (Psychologie), die al doende achter hun interpretatie van het thema kwamen: “We vroegen onszelf: wat is het gekste dat we kunnen doen binnen 48 uur?”
Uiteindelijk kozen ze ervoor om dissociatie te verbeelden, een woord dat beschrijft hoe ze zich voelden tijdens de lockdown. “Elke dag is hetzelfde”, legt Marit uit. “Je volgt een patroon en leidt niet echt een leven.” Het thema ‘rooms’ vertegenwoordigde voor hen dan ook gevangenschap, aldus Anne: “Je zit gevangen in je eigen gedachten en bent je niet bewust van je omgeving. Het is een moeilijke staat van zijn.”
-
"Wake Up" - Marit Fokkink & Anne Klewes -
"High" - Loes Versteegh & Zoë Schaaf. Klik op de loep voor volledige grootte. -
"The person makes the room" - Marthe Baalbergen & Charlotte van Straten. Klik op de loep voor volledige grootte.
Anne en Marit verpakten het gevoel van dissociatie in een ‘gif’, een video die zichzelf blijft herhalen – net zoals hun dagen in quarantaine. De video toont een masker, dat ontsnapt uit een gedissocieerde staat en terug de werkelijkheid in glipt. Bij het maakproces gebruikten ze verschillende technieken: tekenen, digitaal schilderen, videobewerking en stop-motion. Voor dat laatste maakten ze talloze individuele frames, die achter elkaar de illusie van beweging creëren.
Vriendelijke omgeving
Vanwege de coronamaatregelen moest de slotbijeenkomst van het 48 Hour Project online plaatsvinden. Toch gaf het de studenten de kans om even uit hun mentale gevangenschap te ontsnappen, zegt Anne. “Na een jaar geen nieuwe mensen ontmoet te hebben, begaven we ons plots in een groep mensen die allemaal dezelfde passie hadden.” Marit: “Het was een van de meest verbindende ervaringen die ik online gehad heb. Het was net alsof ik fysiek aanwezig was.”
Ook heeft het tweetal veel geleerd van hun deelname. “Ik heb nog nooit zo intensief samengewerkt”, geeft Marit toe. “Je moet flexibel zijn, alert, communicatief – nuttige vaardigheden voor later.” Hoewel ze elkaar nog niet eerder ontmoet hadden, verliep de samenwerking verrassend soepel. “Ik denk dat mensen die van kunst houden dezelfde common ground hebben”, oppert Marit, om met een knipoog toe te voegen: “Of misschien had ik gewoon een erg fijne partner.”
Wil je meer zien van het 48 Hour Project? Neem een kijkje bij de online tentoonstelling!
Tekst: Michiel Knoester