‘Piepen mag best’: judgers en perceivers op een ministerie
Hoe kan je een crisisteam zo effectief mogelijk op touw zetten? Dat onderzoeken studenten van het Leiden Leadership Programme voor twee ministeries. Intussen leren zij hoe ze zich tegenover elkaar en de organisaties moeten opstellen. 'Het is een wisselwerking tussen twee belanghebbenden.'
Het Leiden Leadership Programme (LLP) is een honoursprogramma voor masterstudenten van de Universiteit Leiden, waar ook studenten van de TU Delft en de Erasmus Universiteit aan mee kunnen doen. Met trainingen en seminars leren LLP’ers hun kwaliteiten en valkuilen kennen. Tijdens de praktijkopdracht passen ze hun lessen toe in een organisatie.
"De wereld vergaat niet als je iets anders doet dan je gewend bent."
Eeuw van de crississen
LLP-studenten Vivian (Strafrecht), Eline (Geneeskunde), Martzen (Politicologie) en Olaf (Bestuurskunde) hoopten bij een publieke organisatie terecht te komen. ‘Daar kom ik later waarschijnlijk niet te werken, maar juist daarom vind ik het leuk om een kijkje in de keuken te krijgen’, vertelt Eline.
Die wens kwam uit: het viertal werd gekoppeld aan de ministeries van Economische Zaken en Klimaat en Landbouw, Natuur en Voedselveiligheid. Daar verdiepen de studenten zich in zogenaamde programma-dg’s. ‘Dat zijn interdepartementale teams die een bepaalde crisis oplossen’, legt Vivian uit. Volgens haar worden zulke teams steeds belangrijker, want ‘de verwachting is dat dit de eeuw van de crisissen wordt.’
Judger of perceiver?
De studenten onderzoeken hoe je zo’n team het beste kunt opzetten, vanuit een personele invalshoek. Hoe blijven medewerkers gemotiveerd, en welke leiderschapsstijl past daarbij? Deze ‘organisatiesensitiviteit’ komt in het honoursprogramma veel aan bod, zegt Olaf. ‘We worden niet als leider opgeleid, maar we leren onszelf kennen in relatie tot de ander en dat toe te passen.’
Zo doen de LLP’ers een persoonlijkheidstest waar een type uit rolt. ‘Daarmee kunnen we het gedrag in de groep tegen elkaar afzetten’, legt Eline uit, die als judger graag op deadlines vooruitloopt. Bij het LLP lukt dat niet altijd, maar ‘juist daardoor kom je erachter dat de wereld niet vergaat als je iets anders doet dan je gewend bent.’ Verandering, dat is dan weer kracht van perceivers, vertelt Martzen trots: ‘Voor judgers is dan de wereld te klein, maar ik kan dat makkelijker aan.’
Luisteren naar de andere kant
Erna de Roos en Saskia van Hasselt, die de studenten vanuit de ministeries begeleiden, luisteren nieuwsgierig mee. Vanuit hun ervaring helpen ze de jonge onderzoekers op weg naar het eindresultaat: een advies, gebaseerd op enquêtes en interviews met betrokkenen. ‘Jullie mogen best piepen dat jullie eerder een reactie willen’, zegt Saskia bijvoorbeeld. ‘Jullie hebben een deadline, dat mogen jullie best teruggeven.’
"Ik vind dat we als ministerie in de maatschappij moeten staan"
De belangrijkste tip van het duo? Verplaats je in de opdrachtgever. ‘Je eigen behoefte speelt mee, maar je moet tegelijkertijd luisteren. Wat heeft de andere kant nodig? Het is een wisselwerking tussen twee belanghebbenden.’
Zo’n wisselwerking is er ook tussen de overheid en de samenleving, meent Erna. ‘Ik vind dat we als ministerie in de maatschappij moeten staan. Nieuwe perspectieven zijn gewoon waardevol. Daarom ben ik ook zo blij met de studenten – die leren andere dingen dan we hier in huis hebben.’ Ze is dankbaar dat de praktijkopdracht dit jaar doorgaat, ook al is het dan online: ‘De studenten hebben dit keer hun eigen opdracht gemaakt, dat is echt een compliment dat ik aan ze wil meegeven.’
Tekst: Michiel Knoester
Beeld: studenten
Mail de redactie