Kamran Ullah: ‘Ik vind het geweldig om bij De Telegraaf te werken’
‘Over wat er op de voorpagina van De Telegraaf staat, wordt gepraat bij de koffieautomaat.’ Op 1 januari van dit jaar trad Kamran Ullah als adjunct-hoofdredacteur toe tot de hoofdredactie van De Telegraaf. Ullah begon in 2002 aan een studie Bestuurskunde in Leiden.
Kamran Ullah (37) begon krap acht jaar geleden bij De Telegraaf en als je het dan nu hebt geschopt tot adjunct-hoofdredacteur, kun je spreken van een snelle carrière. Ullah gaat zich bij 'de krant van wakker Nederland', met een oplage van 388.446 exemplaren (2020) het grootste dagblad van Nederland, richten op de verdere ontwikkeling van de digitalisering. Die loopt niet achter, maar het gaat snel. ‘Ik ga eraan werken dat het er allemaal wat beter uitziet en de digitale kant toekomstbestendig maken. Inderdaad duurt toekomstbestendig tegenwoordig niet erg lang, dus we blijven vernieuwen.' Ook het Telegraafpubliek gaat graag mee in de digitalisering. Maar de papieren krant blijft belangrijk. 'Over wat op de voorpagina van De Telegraaf staat, wordt gepraat bij de koffieautomaat.’
Op je Twitteraccount kwamen naar aanleiding van je benoeming naast felicitaties ook opmerkingen binnen als 'Niet mijn krant - gelukkig', 'Hopelijk heb jij wat meer journalistieke integriteit' en 'De facto chef chocoladeletterkoppen'. Kun je daar tegen?
‘Ik laat het langs me af glijden of ik reageer erop. Ik vind het geweldig om bij De Telegraaf te werken. Op een aantal gebieden hebben we, vind ik, simpelweg de beste journalisten. John van de Heuvel en Mick van Wely op misdaadgebied en Saskia Belleman voor de rechtbankverslaggeving. Valentijn Driessen is in Nederland het best ingevoerd in het voetbal en dat geldt ook voor de mensen die we hebben voor de politiek en de macro-economie. Het is niet voor niets dat Telegraafjournalisten vaak bij talkshows zitten, ook bij de publieke omroep. En wat betreft ons rechtse imago: De Telegraaf laat meerdere stemmen klinken.’
Hoe kom je van de Bestuurskunde in medialand terecht?
‘Door mijn studie Bestuurskunde ontdekte ik dat een presentatie geven mij heel goed afging. Soms werd letterlijk gezegd dat de inhoud wat minder was, maar de presentatie wel goed. Ik vond het ook leuk om bestuursfuncties op me te nemen. Zo ben ik voorzitter van de Nationale Jeugdraad geweest. Verder vind ik het leuk om kennis te delen. Delen is vermenigvuldigen, zeg ik altijd. De bal ging eigenlijk vanzelf rollen. Ik werd steeds vaker gevraagd als dagvoorzitter of presentator, en ook teruggevraagd. Zo heb ik me ontwikkeld tot presentator en dagvoorzitter, en later tot trainer. Wat ook wel een rol speelde was dat ik, als ikzelf een presentatie of training bijwoonde, vaak dacht: dat kan ik beter. Het zal mijn Amsterdamse arrogantie wel zijn; ik ben er altijd blijven wonen.’
'Daarnaast ben ik de media in gerold. Niet toevallig begon ik bij een studentenzender. CampusTV bracht al het nieuws voor studenten, daarnaast maakten we producties voor een aantal universiteiten en voor bedrijven die zich op studenten richtten.’
In een interview in de Volkskrant zei je: ‘Na 9/11 werd ik voor het eerst als moslim gezien.’
'Ja, dat was wel gek. Ik stond nooit stil bij mijn achtergrond of afkomst, ook niet op het ‘witte’ Barlaeus Gymnasium in Amsterdam waar ik op zat. Maar na 9/11 werd me voor het eerst gevraagd hoe ik als moslim naar zo’n aanslag keek. Ruim een half jaar later werd Pim Fortuyn vermoord en een paar maanden later ging ik in Leiden studeren. Dat was dus een heftige, maar ook vormende tijd. Natuurlijk heb ik wel eens een opmerking naar mijn hoofd gekregen, maar verder heb ik eigenlijk nooit gemerkt dat mijn huidskleur of religie mij in de weg zat. Ikzelf kijk bij mensen naar gedrag en ideeën en heb ervaren dat ik daar zelf ook op beoordeeld ben.’
Hoe ging het eigenlijk met je studie?
‘Ik heb mijn bachelorscriptie nog afgemaakt: Wie zette uit? De minister of het parlement? De invloed van de Tweede Kamer op de uitvoering van het Vreemdelingenbeleid. Daar had ik een goed cijfer voor. Mijn begeleider vroeg zelfs of ik geen belangstelling had om verder te gaan in het onderzoek. Maar ik kreeg mooie kansen buiten de universiteit en heb die gegrepen. Ik vond het ook wel mooi om de praktijk met de theorie te vergelijken. Soms dacht ik: hier bij de universiteit moet het antwoord C zijn, maar in de praktijk is het A.'
'Door al het werk begon mijn studie steeds meer te verwateren. Ik heb de laatste twee jaar, tot 2008, nog ingeschreven gestaan, maar kwam nauwelijks nog op de faculteit. Uiteindelijk heb ik mijn studie niet afgerond. Mijn hardwerkende ouders waren enorm teleurgesteld. Ze hebben een Pakistaanse achtergrond en wilden voor mij en mijn zusje een betere opleiding dan ze zelf hadden gehad. En dan laat hun zoon het afweten… Nu ik toch goed terecht gekomen ben, hebben ze zich er min of meer mee verzoend, maar ze hadden me graag met een master thuis zien komen. Ik denk er zelf soms ook nog wel over na. Had ik na het afstuderen, dat ik toen als een omweg zag, niet ook kunnen komen waar ik nu ben?'
'Veel bedrijven hechten enorm aan diploma’s. Tot nu ben ik altijd enorm doorgezaagd in sollicitatierondes, ook voor mijn huidige functie: kon ik wel alles wat ik beweerde te kunnen? Maar nooit is mij om diploma’s gevraagd.’
‘Toch vind ik het ook jammer dat de universiteit niet wat flexibeler was. Ik had, al zeg ik het zelf, best wat capaciteiten, en talenten moet je koesteren. Ik herinner me goed dat er een tentamen was maar dat ik de kans kreeg om in het kader van mijn scriptie met toenmalig minister Rita Verdonk mee te reizen naar Denemarken. Ze had daar een conferentie georganiseerd met haar Deense collega. Kon dat tentamen niet wat eerder of later? Maar nee, geen clementie. "Je laat het maar aankomen op de herkansing..." Ik ben benieuwd of dat nu anders is. In elk geval ging ik mee naar Denemarken.’
‘Ik draag de Universiteit Leiden nog steeds een heel warm hart toe. Het leed voor mij geen twijfel dat ik na het vwo naar Leiden zou gaan. En gelukkig was Bestuurskunde nog niet naar Den Haag verhuisd, want in Leiden studeren was voor mij ook echt in de stad Leiden. En ik heb er heel veel geleerd. Ik ben ook een aantal keren teruggeweest om een bijeenkomst te leiden of een training te geven. Geweldig vond ik dat. Wat ik ook echt leuk vind, is als ik iemand terugzie met wie ik heb gestudeerd. Soms kwam ik iemand tegen in het bestuurswerk. En nu zie ik bij ons in de krant medestudenten terug als het over corona gaat. De studie liep anders dan gehoopt, toch was die tijd enorm waardevol en vormend.’
Presentatie en media zijn een rode draad in je leven, compassie met jongeren ook. Je hebt steeds wel een of andere functie vervuld die daarmee te maken had...
‘Ik heb altijd een zwak gehad voor jongeren die in de knel zitten, in het bijzonder voor zwerfjongeren. Het is toch ongelooflijk dat er in deze tijd, in Nederland, honderden, soms wel duizenden jongeren op straat leven! Die betrokkenheid zal wel blijven ook al heb ik nu alles opgezegd om me ten volle te concentreren op mijn nieuwe baan. Daarbij ben ik net vader geworden. Ons zoontje Faas is nu acht maanden. Hopelijk lijkt ie op mijn vrouw, dan wordt ie in elk geval knapper dan ik.’
Loopbaan
2006 Presentator en freelance redacteur Camjo, CampusTV (3 jaar)
2006 Dagvoorzitter/gespreksleider/trainer bij eigen bedrijf Versterkt Geluid (14 jaar)
2009 Hoofdredacteur/Commercieel directeur, Campus Productions (3 jaar)
2010 Eindredacteur en presentator WNL op Radio 1 (3 jaar)
2011 Interim directeur Bureau Nationale Jeugdraad, parttime (1 jaar)
2012 Politiek redacteur WNL/Telegraaf Video Media (1 jaar)
2013 Chef (eindredacteur) Telegraaf TV; in drie stappen naar de functie van adjunct-hoofdredacteur (2021)
Vrijwilligersfuncties
2001 Voorzitter van de Nationale Jeugdraad (1 jaar vz, 10 jaar vrijwilliger)
2003/2004 Bestuurslid van de studievereniging van Bestuurskunde, B.I.L.
2006 Lid VVD-bestuur Amsterdam-West (4 jaar)
2011 Trainer (internationaal) bij Haya van Somerenstichting (9 jaar)
2011 Lid bestuur Zwerfjongeren Nederland (3 jaar)
2012 Lid van de Commissie Toewijzing Fonds21 (voor jongeren - 6 jaar)
2018 Lid bestuur De Amsterdamsche Kring (2 jaar)
Foto: Kamran bij de B.I.L, nu op de Campus Den Haag. ‘Regelmatig keer ik terug bij de universiteit. Ik trainde meerdere besturen, presenteerde bijeenkomsten of ging in gesprek over actuele kwesties.’
Tekst: Corine Hendriks
Portretfoto's: Melissa Schriek
Mail de redactie