Valentijnsdag met alumni
Tijdens de studententijd bloeien nieuwe liefdes op, maar natuurlijk ook ontzettend veel nieuwe vriendschappen! We vroegen alumni, die elkaar ontmoet hebben in Leiden en nog steeds goede vrienden zijn, een foto in te sturen van toen en nu. Met dit kleine foto-album vieren we samen Valentijnsdag.
-
Lieke: 'In 2008-2009 waren wij het bestuur van de Studievereniging der Psychologie Labyrint. Voor het eerst bestond het bestuur uit alleen maar vrouwen ("Als dat maar goed gaat"). En wat ging dat goed! Niet alleen hebben we een prachtig jaar neergezet voor de vereniging. Maar nu, bijna 13 jaar, 5 bruiloften, 11 kinderen, 1 PhD en menig weekendje weg later, spreken we elkaar nog steeds heel veel.' -
'Tot Corona aten we elke maand nog samen ("bordialeten") en we kunnen niet wachten om dat weer op te kunnen pakken. Via deze weg wil ik nogmaals tegen mijn "Labyladies" zeggen "Love you longtime!"' -
Sylvia: 'In 2002 begon ik aan de opleiding kunstgeschiedenis. Als Zuid-Limburgse, die nog nooit in Leiden was geweest, was het nogal een stap. Tijdens het eerste werkcollege bleek ik niet alle benodigde boeken te hebben maar gelukkig zat ik naast een meisje die ik me nog vaag kon herinneren van de introweek en gelukkig mocht ik met haar meekijken. Het meisje was Gemma. Niet lang daarna kwamen we met Nelleke in contact. Omdat we alle drie van onder de rivier(en) kwamen, hadden we in elk geval qua afkomst (en misschien ook wel qua Bourgondische levensstijl) een goede klik.' -
'In de jaren die volgenden ondernamen we regelmatig uitstapjes naar musea, zowel in Nederland als in het buitenland. Samen behaalden we ons bachelordiploma. Gemma en Nelleke gingen verder met een master kunstgeschiedenis, zelf maakte ik de overstap naar geschiedenis om daar mijn master te behalen. Ondanks dat we elkaar nu niet meer regelmatig zien, vooral vanwege de afstand en onze drukke banen, delen we belangrijke gebeurtenissen in ons leven nog altijd met elkaar.' -
Irma: 'Petra, Carla en ik leerden elkaar kennen in 1982 bij onze eerste colleges Nederlandse taal- en letterkunde. Hebben ook na ons afstuderen (1987) altijd contact gehouden. Lief en leed met elkaar gedeeld. Raken nooit met elkaar uitgepraat.' -
'We organiseerden in 2013 samen met Hetty van Enk (zij is helaas in 2017 overleden) in Stadscafé Van der Werff een reünie voor onze oud-medestudenten Nederlands. Daar ontstond onze bitterballentraditie. Die hopen we nog heel lang in stand te houden. Net als onze vriendschap!' -
Kristel: 'Manon en ik hebben elkaar ontmoet in de Gorlaeus laboratoria tijdens de eerste week van onze studie scheikunde. In 2002, hetzelfde jaar waarin de eerste foto is gemaakt, zijn we beiden afgestudeerd en niet lang daarna scheidden onze wegen. Doordat we verder uit elkaar kwamen te wonen zagen we elkaar de jaren daarna wat minder vaak, maar de vriendschap bleef bestaan.' -
'Inmiddels zijn we beiden getrouwd en hebben we allebei twee kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd. Nog steeds zien we elkaar regelmatig (oké, sinds corona weer wat minder…) We komen op elkaars verjaardagen, we gaan af en toe samen een dag wandelen, winkelen of naar een museum en we zijn ook al een keer een met zijn tweeën een weekendje weg geweest. We koesteren onze vriendschap en de mooie herinneringen aan onze ‘Leidse tijd’.' -
Tabitha: 'Esther en ik zijn allebei in 2005 rechten gaan studeren in Leiden en kwamen elkaar tegen in het juridisch latijn klasje van professor Zwalve, die dat in z'n vrije tijd gaf op de zolder van zijn huis. Wij hebben ontelbare uren doorgebracht op elkaars bank, in de bieb van het KOG of in de Bagels & Beans. Over een paar maanden is het alweer 15 jaar geleden dat wij elkaar leerden kennen en hoewel we al jaren niet meer in dezelfde stad wonen, zagen we elkaar tot de pandemie uitbrak iedere week.' -
'Het hoogtepunt van 2020 was de reis naar Costa Rica die wij in januari hebben gemaakt. Nu zien we elkaar op creatieve manieren; wij werken soms thuis in het huis van de ander, we videobellen en doen dan soms zelfs een work-out of halen onze favoriete lunch van Roos in Leiden.' -
Astrid: 'In 2000 leren Simone en Astrid elkaar kennen. Twee deernes uit het Zuiden, in Leiden beland voor de studie Nederlands. Simone is de mentor van Astrid, al studeert Astrid uiteindelijk in 2005 af, iets voor Simone. Van die dag is ook de eerste gezamenlijke foto, bij het Academiegebouw. Regelmatig zijn we te vinden bij Camino voor een lunch, waar we 9 van de 10 keer exact hetzelfde bestelden. Ook de restaurantjes in de Leidse binnenstad zijn niet veilig voor ons.' -
'Maar we laten het niet bij het verkennen van Leiden. Simone bezoekt Astrid regelmatig in Oostenrijk en Duitsland, waar ze een tijd gaat wonen. Voor Simone een mooie reden om weer eens lekker Duits te spreken; haar tweede moedertaal. En als Astrid in 2020 vraagt of Simone meegaat naar Innsbruck, op roadtrip om foto's bij Astrids net verschenen boek te maken, hoeft Simone daar geen vijf seconden over na te denken. Ruim 21 jaar kennen we elkaar nu en we kijken rijkhalzend uit naar een volgende roadtrip!' -
Tessa: 'Inge en ik hebben elkaar ontmoet op het introductieweekend van de studie Sociologie der Niet-Westerse Samenlevingen in 1992. We kwamen allebei uit Zoetermeer waar we ook nog eens vlak bij elkaar bleken te wonen. Grappig genoeg gingen we in Zoetermeer altijd naar dezelfde kroeg en de Boerderij maar daar hebben we elkaar nooit ontmoet.' -
'We werden goede vriendinnen en zijn dat bijna 30 jaar later nog steeds. Inmiddels woont zij al lange tijd in Dakar, Senegal, met haar man en kinderen. Gelukkig komt ze nog regelmatig naar Nederland. In Leiden gingen we regelmatig naar het Kijkhuis en na afloop naar het Praethuys om daar de soms onnavolgbare films na te bespreken. En we bespraken onze toekomstdromen: we gaan de wereld verbeteren, en als dat niet lukt kopen we een boerderijtje in Frankrijk. Dat is er allemaal niet van gekomen, maar ik vind het een mooie herinnering.' -
Petra: 'Van 1982 tot 1986 studeerden we Nederlands in Leiden: Petra, Ineke, Anita, Martine en Astrid. We noemden onszelf - kan het studentiekozer - PIAMA. En hoe we ook onze eigen weg gingen: steeds weer wisten we elkaar te vinden.' -
'We wandelden samen door het leven. Tweemaal per jaar gaan we met elkaar een dag op stap. En dan hebben we weer net zoveel lol als destijds bij de hoorcolleges van Toine Braet in het Academiegebouw. We zaten een flink stuk achterin....'