Leiden gaf me de kans verschillende academische werelden te verkennen
Voordat Maurice Kirschbaum besloot in Leiden International Studies te gaan studeren had hij al twee jaar rechten gestudeerd aan het King’s College in Londen. Door zijn werk als jurist bij SOS Jurists, een lokale rechtshulp-ngo die asielzoekers in de regio rond het Meer van Genève juridisch bijstaat, realiseerde Kirschbaum zich dat hij van geen van de vluchtelingen de taal sprak en dat hij ook weinig begreep van de politieke achtergronden van hun situatie. “Ik wilde contact krijgen met de mensen die in deze situaties verkeerden, dus schreef ik me in.”
De BA International Studies, waar Maurice in 2019 zijn diploma haalde, bood hem de ideale gelegenheid daarvoor, en meer dan dat. “Ik voel me sterk betrokken bij gemeenschappen. Ik wil mensen helpen", legt Maurice uit. Hij heeft veel aan International Studies te danken, zo vertelt hij: “Leiden heeft me vooral geholpen doordat het me de kans gaf om verschillende academische werelden te verkennen. Een van dingen die mij het best hebben voorbereid op de zeer diverse wereld waarin ik werk, was het grote aanbod van onderwerpen en leerervaringen." Hij heeft ook vormende ervaringen opgedaan in de studentengemeenschap in Den Haag. "Door mee te doen aan protesten en politieke activiteiten. Voor de meeste mensen die International Studies doen, is dat het meest waardevolle onderdeel. Leiden gaf ons de ruimte om daar ervaring mee op te doen."
BASIS herijken
En hij raakte zelfs nog actiever betrokken bij het programma; hij herijkte de uitgangspunten van studievereniging BASIS. Maurice wilde de vereniging relevanter en efficiënter maken. “Eerst was deze niet zo goed toegesneden op ons studieprogramma. International Studies is immers gericht op regio's, en BASIS was dat niet. We wilden de studentenvereniging dus beter laten aansluiten op onze studie. Nu heeft iedere regio zijn eigen commissie. We hebben gediscussieerd over politiek, maatschappelijke bewegingen, muziek etcetera. Ook brachten we een bezoek aan het Internationaal Strafhof, gingen naar Londen voor conferenties, reisden de wereld over voor MUN-conferenties en gingen naar de laatste aanklacht van het Joegoslaviëtribunaal in Den Haag.”
De inbreng van jongeren
Je zou kunnen zeggen dat Maurices eerdere ervaringen in Genève zijn behoefte aan betrokkenheid hebben gestimuleerd. “Ik ben geboren in Jeruzalem, maar ik beschouw Genève als mijn thuis." Hij woonde er tien jaar en heeft er tijdens zijn studie gewerkt als studentambassadeur voor de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties. Hij is ervan overtuigd dat in dit soort raden behoefte bestaat aan de inbreng van jongeren. “De Mensenrechtenraad bestaat uit oude mannen in saaie pakken die over mensenrechten discussiëren. De eerste keer dat ik daar sprak was ik 19. Zulke dingen doen we bij BASIS ook. Het idee dat jongeren geen invloed kunnen uitoefenen en niets gedaan kunnen krijgen, is iets dat ik wil tegenspreken.”
Master in Oxford
Momenteel zit Maurice middenin zijn master Migration Studies in Oxford (Verenigd Koninkrijk). Toch vindt hij op een of andere manier ook nog tijd om te adviseren voor de International Association of Jewish Lawyers and Jurists. “Dat betekent dat ik drie toespraken per jaar moet houden", legt hij uit. "Het is drie keer per jaar drie weken voor de Mensenrechtenraad.” Onderwerpen waar hij recentelijk over sprak waren de verdrijving van de Rohingya, de etnische minderheid die verdreven is uit Myanmar; en de algemene bescherming van de rechten van minderheden en religieuze rechten in Iran. “Dat is behoorlijk zwaar, want je moet daarvoor ook rapporten lezen met 580 pagina's over de wreedheden die worden begaan.”
Syrische vluchtelingen helpen
Maurice’s huidige masteronderzoek richt zich op vluchtelingen en repatriëring van vluchtelingen in post-conflict-Syrië. In de toekomst zou hij naar Syrië willen, of naar een plaats in de buurt van Jordanië, en dit onderwerp willen uitbouwen tot een proefschrift. “Ik wil mijn masteronderzoek daarvoor als springplank gebruiken, want het heeft hier direct mee te maken. Waarom dit zo belangrijk voor mij is? Omdat ik eerder met Syrische vluchtelingen gewerkt heb en me heb beziggehouden met kwesties op het gebied van gedwongen migratie. Als de oorlog voorbij is, moeten mensen terug. De situatie van Syriërs in Turkije bijvoorbeeld is sterk onderbelicht - zij bevinden zich in een gevaarlijke situatie: ze hebben geen rechten, worden gestraft voor hun vertrek, bijvoorbeeld doordat hun bezittingen worden afgepakt. Veel mensen zijn bezig met Syriërs die zich in het buitenland bevinden, maar het is hard nodig om de inspanningen te richten op hoe post-conflict Syrië eruit moet komen te zien. We moeten ons daarop voorbereiden." En als het aan Maurice ligt, zal hij daar zeker een rol in gaan spelen.
Interview door Judith Laanen