‘Ik wil zinvol werk doen dat mijn intellect prikkelt'
‘Om eerlijk te zijn wist ik maar weinig over Nederland voor ik er in 1998 arriveerde. Maar studeren in Leiden was enorm verrijkend.' Juriste Nathalie van den Berge groeide op in diverse landen in Europa en werkt nu op een kantoor van de Verenigde Naties in Tanzania. Ze woont in het land met haar Nederlandse man en drie zoontjes.
Nathalie van den Berge begon haar studie rechten in het najaar van 1998, en studeerde in december 2003 af in Public International and European law. Gedurende haar studietijd in Leiden ging ze vier maanden op ERASMUS-uitwisseling naar Wenen.
Waarom koos je voor de Universiteit Leiden en wat heeft dat je gebracht?
'Dat ik zo weinig van Nederland wist voor ik daar in 1998 naartoe verhuisde, kwam doordat ik ben opgegroeid in diverse andere Europese landen. Ik wilde eigenlijk in Engeland gaan studeren maar mijn ouders - die toen nog in het buitenland woonden - zijn Nederlands en vonden het een goed idee dat ik terugging naar mijn roots. Wat hielp was dat ook mijn zussen en mijn broer al in Nederland waren gaan studeren, dus helemaal vreemd was het land niet voor me. Ik koos voor Leiden omdat die stad eruit sprong. Niet alleen de stad zelf, ook het sterk internationale curriculum van rechten sprak me aan. Ik wist namelijk al dat ik me wilde gaan specialiseren in internationaal recht.'
'All very... gezellig'
'Leven en studeren in Leiden was een fantastische ervaring waar ik met heel veel plezier op terugkijk. Op mijn oude, roestige fiets door de smalle straatjes naar college, 's avonds uitgaan naar één van de vele cafés en bars of socializen op de vereniging'; de grachten, de markt, het winkelen en de buitengewoon aantrekkelijke barman die nu mijn partner is. All very... gezellig! Ik begon in een studentenhuis dat ik met andere meisjes deelde, aan een prachtige gracht. Later verhuisde ik naar een ander huis in het centrum. In allebei de huizen had ik het geluk huisgenoten te treffen die leuk, ambitieus en open-minded waren. Ik heb een hoop lol gehad en veel van hen geleerd.'
Hoe verging het je na je studietijd?
'Binnen een maand na mijn afstuderen vertrok ik naar Spanje met mijn vriend - die zeer aantrekkelijke barman.'
'Binnen een maand na mijn afstuderen vertrok ik naar Spanje met mijn vriend - die zeer aantrekkelijke barman. Jochem Botman is nog steeds mijn partner. Hij is Leids alumnus Latijns-Amerikaans/Spaans en auteur van een aantal historische onderzoeksboeken. De laatste kwam uit in december 2019: De Tarzan van Limburg.'
'Een vriend van Jochem bood hem een baan aan in Barcelona, in het management van zijn Spaanse-taalschool. Ik ging tijdelijk mee om Spaans te leren voordat ik in de tweede helft van 2004 aan mijn LLM aan het University College London begon. Ik ging daar de specialisatie Criminology and Criminal Justice doen.'
UN International Criminal Tribunal
'Na mijn Londense verblijf gingen Jochem en ik terug naar Nederland. Ik verstuurde wel vijftig sollicitatiebrieven voor banen en stages. Uiteindelijk begon ik eind 2005 aan een stage bij het UN International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY) in Den Haag, aan de kant van de verdediging. Na de stage bleef ik tot 2008 in de verdediging werken. Daarna werkte ik als jurist in verschillende Chambers van het ICTY. Die ondersteunen de rechters in hun werk. Ik was betrokken bij zes rechtszaken en één zaak in hoger beroep. De zaken betroffen beschuldigingen van genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden tegen hooggeplaatste militaire en politieke leiders in het conflict in het voormalige Joegoslavië. Het werk was erg intens, maar zeer bevredigend. In 2015 heb ik een jaar in Brussel meegewerkt aan onderzoek van de EU naar vermeende misdaden van voormalige leden van het Kosovaarse bevrijdingsleger tegen de Servische minderheidsbevolking in Kosovo, in de nadagen en na afloop van het conflict in Kosovo eind jaren negentig'.
Arusha, Tanzania
'Hierna keerde ik kort terug naar de Chamber van het ICTY die de beroepszaken ondersteunde en deed wat consultancy-werk. In 2018 kreeg ik de baan aangeboden in Tanzania die ik nu nog heb: ik werk in Arusha voor het UN International Residual Mechanism for Criminal Tribunals. Dit Residual Mechanism is een rechtbank van de Verenigde Naties die een aantal essentiële taken van het Internationaal Straftribunaal voor Rwanda (ICTR) uitvoert na het aflopen van het mandaat van het ICTR in 2015. Dat betreft bijvoorbeeld het opsporen en vervolgen van resterende voortvluchtigen, het volgen van zaken die naar nationale jurisdicties worden doorverwezen en het beschermen van slachtoffers en getuigen. De beslissing om met het hele gezin naar Tanzania te verhuizen was snel genomen. Onze drie zonen waren oud genoeg om mee te gaan in deze verandering en jong genoeg om zich soepel te kunnen aanpassen aan een nieuwe omgeving.
We wonen nu bijna anderhalf jaar in Tanzania en genieten nog steeds van ieder moment. Ik hoop dat we hier nog een tijdje kunnen blijven.'
Wat heb je geleerd bij de Leidse universiteit dat je nog steeds goed kunt gebruiken?
'Studeren in Leiden was verrijkend op academisch én persoonlijk niveau. Ik denk dat de impact die je studietijd op je heeft in termen van ontwikkeling en je gevoel voor de richting die je uit wilt, enorm is. In aanvulling op wat ik leerde van ervaringen buiten de muren van de collegezaal - die ik zelfs het allerbelangrijkste vind! - bevestigde mijn studie mij in mijn wens om in het internationaal recht te werken. Dat maakte dat ik vol vertrouwen op zoek ging naar een baan.'
Wat zijn je dromen?
'Mijn dromen…? Nou, dat gaat me wel een paar pagina's kosten! Wat betreft mijn professionele ontwikkeling ben ik geneigd te denken in vrij abstracte doelen: ik wil verder op het pad van zinvol werk dat mijn intellect prikkelt en ook impact heeft. Ik heb altijd een sterke passie gehad voor internationaal recht, in het bijzonder het internationaal strafrecht en wil op dat gebied blijven werken. De mogelijkheden zijn oneindig, dus ik zie wel waar dit pad me brengt.'