Kunnen tijgers, luipaarden en mensen naast elkaar leven?
Babu Ram Lamichhane onderzocht of mensen in Nepal kunnen leven in gebieden waar ook tijgers en luipaarden voorkomen. Hij concludeert dat co-existentie mogelijk is als de leefomgeving goed beheerd wordt, en de impact van tijgers en luipaarden op mensen minimaal en sociaal aanvaardbaar is. Promotie op 9 april.
Een wildreservaat omringd door dorpen
In onze dichtbebouwde wereld versnippert de natuurlijke leefomgeving voor wilde dieren in een rap tempo. Beschermde gebieden zijn tevens niet voldoende om gezonde populaties van grote carnivoren te ondersteunen. Steeds meer wilde dieren en groepen mensen moeten gebieden delen. Lamichhane's onderzoek keek naar de biofysische en sociologische aspecten van het naast elkaar voorkomen van mensen, tijgers en luipaarden. Zijn onderzoek vond plaats in het Chitwan National Park (CNP) in Nepal, een groot beschermd natuurgebied dat wordt omringd door dorpen.
Verminderen van conflicten tussen mensen en wilde dieren
Volgens het onderzoek van Lamichhane gaan de meeste tijgers (>95%) die hun territorium in of nabij het park hebben conflicten met mensen uit de weg. De overige <5% van de tijgers die betrokken zijn bij incidenten met mensen zijn vaak jonge, rebelse tijgers en verstoten of gewonde dieren. "Als dergelijke tijgers tijdig worden geïdentificeerd en er op een juiste manier wordt gereageerd, kunnen conflicten tussen mensen en tijgers nog meer worden beperkt", betoogt hij. Zijn onderzoeksresultaten laten ook zien dat grote herbivoren, zoals olifanten en neushoorns, mensen in CNP aanvallen. Deze dieren hebben een aanzienlijke impact op de veiligheid en ze veroorzaken economische verliezen, maar een toename van de populatie van wilde dieren zorgt niet voor een evenredige toename van incidenten.
Biologische behoeften van carnivoren
"Om tijgers, luipaarden en mensen naast elkaar te laten leven moet er rekening worden gehouden met de biologische behoeften van carnivoren." Hij legt uit: "Het is belangrijk om het leefgebied van carnivoren goed te beheren om diverse prooisoorten te waarborgen. Daarnaast zijn goede connecties tussen beschermde gebieden van belang zodat er een natuurlijke spreiding van carnivoren ontstaat. Tot slot moeten lokale gemeenschappen tijgers en luipaarden in de randgebieden in de gaten houden en mogelijke conflict-veroorzakende dieren op tijd identificeren zodat er snel opgetreden kan worden om conflicten te vermijden. "
Tolerantie van lokale gemeenschappen
Lamichhane’s studie laat zien dat de tolerantie van lokale gemeenschappen vergroot als ze kunnen profiteren van het behoud van carnivoren. "Je kunt bijvoorbeeld een bufferzone toewijzen rond het park waar tijgers en luipaarden toevluchtsoorden krijgen, en lokale gemeenschappen sneller voor economische verliezen gecompenseerd worden. Een combinatie van verbetering van levensonderhoud van de lokale gemeenschap met bescherming van carnivoren draagt bij aan gewenste co-existentie. Tot slot zijn bewustmakingsprogramma's nodig om het begrip over en de waarde van dieren in het wild te vergroten."
Conclusie
Op basis van Lamichhane’s onderzoek in Nepal blijkt dat tijgers, luipaarden en mensen kunnen samenleven in een door mensen gedomineerd landschap mits de interacties tussen mensen en carnivoren goed in de gaten worden gehouden en de juiste maatregelen genomen worden.
--
Babu Ram Lamichhane – Living with the large carnivores. The interaction between humans, tigers, and leopards in Chitwan National Park.
Dubbelpromotie: Universiteit Antwerpen/Universiteit Leiden
Promotoren: Prof.dr. G.A. Persoon, Prof.dr. Herwig Leirs, Dr. H. de Iongh