Grens is geen statisch begrip
In zijn nieuwe boek 'The Politics of Borders' herdefinieert de Leidse politicoloog Matthew Longo het concept "grens".
'We maken een denkfout als we de grens zien als een dunne, juridische lijn op een kaart, of een hek. Vanuit politiek perspectief is een grens een instituut op zichzelf, met aspecten zoals bewaking en zoekgebieden die steeds verder landinwaarts komen. Dat heeft consequenties voor migranten. In mijn thuisland, de Verenigde Staten, zijn veel mensen woedend over president Trumps plannen voor een muur op de grens met Mexico. Terecht, vind ik, maar dit is eigenlijk het minst interessante aspect van grensbewaking. Verontrustender is de wijze waarop de VS en Mexico informatie delen en gezamenlijke invallen doen, bijvoorbeeld in hun strijd tegen ondergrondse tunnels.'
'Misdrijven voorkomen die nog niet begaan zijn'
'Waarom dat verontrustend is? Staten werken samen omdat ze een doel delen - bijvoorbeeld om de toevloed van migranten, drugs of terrorisme te beperken - en Big Data vormen de ziel van deze samenwerking. Dit is een vrij nieuwe ontwikkeling en daardoor bevinden we ons momenteel in een onduidelijke situatie. Welke besluiten kunnen migranten aanvechten en welke niet?
'Informatie wordt niet alleen gebruikt om zaken uit het verleden te beoordelen, maar ook voor predictive analytics, om misdrijven te voorkomen die nog niet begaan zijn. En vaak is de bron van de informatie geheim: dat maakt het moeilijker om deze informatie te weerleggen, helemaal voor migranten met een tijdelijk visum. Als mensen die voor hun levensonderhoud naar een ander land reizen, voelen zij het hardst de gevolgen van de veranderde opvatting over het concept grens. Simpelweg omdat hun visum zomaar kan worden ingetrokken of geweigerd.'
Bannerfoto: De muur tussen San Diego (VS) en Tijuana (Mexico).
(Peter Wierenga)