Writing Performance
Promovenda Lilo Nein onderzoekt de relaties tussen tekst en performance vanuit het perspectief van de beeldende kunst.
Op dinsdag 24 oktober 2017 verdedigt Lilo Nein haar proefschrift WRITING PERFORMANCE. Nein onderzoekt de relaties tussen tekst en performance vanuit het perspectief van de beeldende kunst. Zij pleit voor een nieuw begrip van performancekunst waarbij vraagstukken rondom de documentatie en de rol van tekst in performance centraal staan. Het betoog van Nein vindt zijn weerklank in haar artistieke werk, waarin ze haar opvatting dat tekst en performance niet los van elkaar gezien kunnen worden in praktijk brengt.
In de kunstgeschiedenis is performance-kunst gecategoriseerd en gedefinieerd als live-act. Performance wordt door kunstenaars evenwel niet langer alleen gezien als live-act. In plaats daarvan omvat performance-kunst, volgens kunstenaars, ook overwegingen over documentatie en mediatisering van de performance. Een paratekstueel perspectief op performance-kunst betekent dat documentatie-strategieën worden gezien als onderdeel van ervan. Deze benadering houdt in dat performance een praktijk is die geassocieerd wordt met andere praktijken, die verder gaan dan het uitvoeren of ensceneren van de performance.
In deze dissertatie laat Nein zien dat performance niet langer los gezien kan worden van de documentatie ervan, en dat deze documentatie gevolgen heeft voor de performance zelf.