Expositie toont de wondere roeiwereld van Asopos De Vliet
De Olympische medaille van Boudewijn Röell, een antieke skiff en foto’s van roemruchte rituelen. Asopos de Vliet - ook de roeiclub van prinses Beatrix - viert haar 55e jaar met een lustrumexpositie in de Oude UB. Te zien van 1 november t/m 26 januari.
Door andere verenigingen worden we een beetje smalend ‘Schiphol Zuid’ genoemd, vertelt Scott Kannekens, organisator van de tentoonstelling. Asopos de Vliet is namelijk gevestigd aan de Dwarswetering, ‘helemaal’ in Leiderdorp. ‘Met deze expositie in het hart van Leiden willen we laten zien: wij zijn er ook nog en het gaat goed!’ Dat het goed gaat dankt de vereniging mede aan die buitenlocatie: de Dwarswetering is heel geschikt om lang achter elkaar te roeien, zonder storend ander verkeer op het water.
Olympische Spelen
Topstuk van de collectie is de bronzen medaille die geneeskundestudent Boudewijn Röell in 2016 met de Holland Acht haalde op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Röell, die nu zijn coschappen loopt en nog altijd traint op Asopos De Vliet, opent de tentoonstelling op 1 november. In de vitrinekast ligt ook de bronzen pizzadoos die een bekende piazzafabrikant na dit Olympische succes speciaal voor Röell liet maken, omdat hij voor een wedstrijd graag pizza tonno eet. Kannekens, die in 2016 afstudeerde in geschiedenis, kent de medaillewinnaar persoonlijk. ‘Als eerstejaars roeide Boudewijn al heel erg hard, maar hij had toen nog een vrij lompe techniek. Het is heel mooi om zijn latere succes van dichtbij mee te maken.’
Prinses Beatrix was lid
De vereniging blikt ook terug op andere illustere leden die meededen aan wereldkampioenschappen, waaronder diverse wedstrijdroeiers uit de jaren ’70. Asopos de Vliet behoorde toen tot de grootse roeiverenigingen van Nederland. En dan is er nog een ander beroemd lid: prinses Beatrix. Zij roeide bij De Vliet, de vrouwelijke roeivereniging waarmee Asopos in 1974 fuseerde. Beatrix, die rechten studeerde in Leiden, opende in 1974 het toen gloednieuwe clubhuis.
Zweetsessies
Naast deze beroemde leden geeft de expositie een mooi inkijkje in de roeicultuur. Oude en nieuwere foto’s tonen diverse roemruchte rituelen zoals ‘stuurtjes in het water’: na afloop van een gewonnen kampioenschap gooien de ploeggenoten hun stuurman of stuurvrouw in het water. Ook zijn er foto’s van het ‘inwegen' op de weegschaal want vlak voor een wedstrijd moeten de mannen in het lichtgewichtsklassement gemiddeld 70 kilo wegen. Dat gaat dikwijls gepaard met intensieve zweetsessies; door regenpakken en vuilniszakken te dragen proberen ze vlak voor een wedstrijd nog een kilo of wat te verliezen.
Rituelen met een knipoog
Op de expositie valt het oog direct op ‘De Plons’, een houten skiff uit 1923. Daarnaast zijn er de gekoesterde wedstrijd- en bestuursjassen die telkens worden doorgegeven aan de volgende generatie. In de wedstrijdjassen schrijven de roeiers hun gewonnen wedstrijden op. De bestuursjassen, daterend uit de jaren ’60, zijn lappendekens geworden. Er mag mee gezooid worden, maar ook zij moeten onverbiddelijk worden doorgegeven aan de volgende lichting. Kannekens: ‘We houden wel van tradities, maar zijn niet corporaal zoals veel andere roeiverenigingen. We hebben meer rituelen met een knipoog.’
(LvP)