Workshop voor bètavrouwen: hoe gaat dat, ondernemen?
Ondernemen met wetenschap als basis. Bijna dertig bètavrouwen kwamen op 2 juni samen in de Faculty Club om meer te leren over het opzetten van een onderneming. Om te luisteren naar gevestigde vrouwelijke ondernemers en om hun eigen idee te pitchen.
Restaurantwebsite IENS
Voor de workshop hadden Researchers In Science for Equality (RISE, het netwerk voor vrouwelijke Leidse bètawetenschappers) en TheNextWomen de handen ineen geslagen. Deze laatste organisatie is opgezet door Simone Brummelhuis die bekend werd met haar restaurantwebsite IENS. TheNextWomen steunt vrouwen die een onderneming willen beginnen op alle mogelijke manieren – ook met het vinden van investeerders. Voor de workshop waren ook de vrouwen van het Leiden Bio Science Park uitgenodigd en die van de TU Delft, vanwege de samenwerking tussen de universiteit van Leiden, Delft en Rotterdam.
Nooit alleen maar succes
Brummelhuis: ‘Er zijn drie dingen essentieel voor het welslagen van een bedrijf: ondernemerszin, investeerders en klanten. En vasthoudendheid, want een beginnend bedrijf kent zelden alleen maar succes.’ Het groeimodel is eerder: twee stappen vooruit en een terug, en soms zelfs een vooruit en twee terug. En ook: 'Connect. Betrek zoveel mogelijk anderen bij je plannen, bij voorkeur experts waar je van leert.'
Wetenschapper blijven en toch verdienen
Jacqueline Meulman, hoogleraar toegepaste statistiek en mede-directeur van het Leiden Centre of Data Science, heeft het niet verkeerd gedaan: primair is en blijft ze wetenschapper maar bijna en passant ontwikkelt ze met haar groep verkoopbare geavanceerde software voor multidimensionale data-analyse. Ze heeft al tientallen jaren een innige verbintenis met SPSS (Statistical Package for the Social Sciences), een in Chicago gevestigd bedrijf voor statistieksoftware dat inmiddels ook opereert op het gebied van marketing, marktonderzoek, beleidsonderzoek en fraudedetectie.
Zes promovendi en een postdoc
Sinds 1990 verdient Meulman voor haar groep goed geld aan de levering van software aan dit bedrijf: ‘Het bedrag blijft nu vrij stabiel op 800.000 dollar per jaar, ook na de overname van SPSS door IBM in 2010. Tot nu toe gaat het in totaal om 11 miljoen dollar. Van het jaarlijkse extra inkomen kan ik zes promovendi en een postdoc betalen. En die helpen de wetenschap weer vooruit.’ Overigens blijft het intellectueel eigendom van de software in handen van de Leidse universiteit.
Goede en slechte besluiten
Nettie Buitelaar vertelt aan de hand van haar cv wat goede en slechte besluiten waren geweest. Een van de functies die ze heeft gehad was die van directeur van het Leiden Bio Science Park. Ze runt nu via haar BV Buitelaar Biotech Business met drie anderen het bedrijf BiosanaPharma, waar ze de rol van Chief Business Officer vervult. Hun product: een tien tot twintig keer goedkopere productiemethode voor bepaalde medicijnen.
Kiezen voor het conflict
Een van haar goede beslissingen was goed wegkomen uit een functie waarin het niet boterde met een hoger geplaatste collega. ‘Terwijl het toen de mooiste baan was die ik ooit had gehad. Maar de situatie ondermijnde me langzaamaan.‘ Ze besloot geen ontslag te nemen maar het aan te laten komen op een conflict. Dat resulteerde ook in haar vertrek, maar mét een ontslagpremie. De kleine triomf was dat haar vervolgens zes banen werden aangeboden. Haar boodschap voor haar gehoor: ken jezelf, durf een risico te nemen, de wereld is groter dan je denkt, grijp je kans, ben niet bang en have fun!
Systeembeveiliging
Het verhaal van de Amerikaanse globetrotter en (ethisch) hacker Melanie Rieback is weer heel anders. Aangekomen in Nederland schopte ze het al op vrij jonge leeftijd tot universitair hoofddocent Computer Science aan de Vrije Universiteit. Toch vertrok ze, maar na wat omzwervingen keerde ze terug naar Nederland, waar ze bij ING verantwoordelijk werd voor de beveiliging van de systemen. Toen zich een beveiligingsincident voordeed, wilde ze meekijken met de leverancier van het systeem maar die was daar niet van gediend. ‘Ik liep tegen een black box op.’ Dat beviel haar geenszins. Ook hogere regionen bij de bank vonden dit niet prettig.
Wat echt belangrijk is
Nadat Rieback een aantal maanden een vriendin had bijgestaan die aan kanker leed en daar ook aan stierf, stelde ze zichzelf de vraag wat ze echt belangrijk vond in haar leven. Als uitvloeisel daarvan vertrok ze bij ING en richtte ze Not for profit Radically Open Security op. Deze organisatie ontwikkelt allerlei testprogramma’s om systemen van bedrijven en instellingen op veiligheid te testen. Én stelt ze beschikbaar aan het eigen netwerk van freelancers die erop voortbouwen en hun resultaten ook weer delen.
Na twee jaar heeft de organisatie een omzet van een half miljoen uit opdrachten van bedrijven en instellingen. ‘En we hebben kennelijk invloed’, zegt Rieback, die zichzelf het minimumloon toedeelt, ‘want de openheid die wij nastreven zie je steeds meer in de branche.’
Pitchen
En toen waren de pitchers aan de beurt: vier jonge wetenschappers met een idee voor een bedrijf mochten dat in drie minuten pitchen en vragen stellen aan de ondernemers. De vragen waren legio: Hoe krijg ik klanten? Hoe word ik gevonden? Hoe ga ik mijn product verder ontwikkelen? De antwoorden waren vaak prikkelend. Welk probleem wil je met je dienst of product oplossen? Zonder probleem geen markt. Beperk jezelf niet vooraf met een uitontwikkeld product: draai het om, en probeer je idee nog heel open te houden. Vind uit wat potentiële klanten precies willen en bouw je product daaromheen verder uit. Praat vooral veel met mensen. De beste ideeën heb je vaak niet zelf, ze komen voort uit die gesprekken!
Foto bovenaan: Nellie Buitelaar vertelt over de goede en slechte beslissingen die ze nam.
(CH; fotografie André van Haasteren)