Even voorstellen: Meike de Goede
Meike de Goede is per 1 augustus 2014 aangesteld als docent Afrikaanse Geschiedenis aan het Instituut voor Geschiedenis
Praktijk en wetenschap
Het Instituut voor Geschiedenis is voor mij geen onbekende plek. Ik vind het ontzettend leuk om na wat omzwervingen terug te keren bij het instituut waar ik zelf met zoveel plezier gestudeerd heb. Ik heb in de afgelopen jaren de mogelijkheid gehad om mij naast mijn academisch onderzoek ook professioneel te ontwikkelen in de wereld van de ontwikkelingssamenwerking in Afrika. Hoewel het vaak uitdagend was om met één been in de praktijk en met het andere been in een academisch debat te staan, heeft vooral de wisselwerking tussen die twee zowel mijn onderzoek als mijn werk als practitioner enorm verrijkt. Het spanningsveld tussen de praktijk en de wetenschap is iets dat ik uit eigen ervaring ken en is een belangrijke inspiratiebron voor mijn onderzoek en mijn onderwijs geworden.
Democratische Republiek Congo
Na mijn afstuderen bij Robert Ross ben ik voor het Nederlands Instituut voor Zuidelijk Afrika gaan werken, omdat ik ‘iets met Afrika’ wilde gaan doen. Het was een leerzame tijd, maar na enkele jaren gesnuffeld te hebben aan de ontwikkelingssamenwerking kwamen er veel vragen bij mij op en wilde ik verder. Ik heb toen een MA Conflict Studies en Mensenrechten gedaan in Utrecht, waardoor ik in de Democratische Republiek Congo (DRC) terechtkwam voor mijn afstudeeronderzoek. Het was een bijzonder interessante tijd om in de DRC te zijn. De postconflict transitie liep op zijn eind en de eerste democratische verkiezingen sinds veertig jaar zouden georganiseerd worden. Ik deed onderzoek naar de transformatie van rebellenbewegingen in politieke partijen in de aanloop naar de verkiezingen, een fascinerend, maar uiterst complex proces. Na mijn afstuderen ben ik nog een klein jaar in de DRC gebleven. In die tijd heb ik onder meer verschillende onderzoeksprojecten naar de hervorming van de veiligheidssector gedaan. De verkiezingen in 2006, die ik als waarnemer van dichtbij mocht meemaken, waren een bijzonder moment van hoop, maar ook van angst voor de toekomst.
Edinburgh
In bovengenoemde periode zijn de eerste ideeën ontstaan voor mijn promotieonderzoek aan het Centre for Peace & Conflict Studies van de Universiteit van St Andrews (UK). Tijdens het schrijven van mijn proefschrift kreeg ik de mogelijkheid om voor een Duitse organisatie een programma op te zetten over de samenwerking tussen lokale autoriteiten en civil society in processen van vredesopbouw en democratisering in postconflict DRC. Dat heb ik twee jaar lang met veel plezier en enthousiasme gedaan. Nadien heb ik korte tijd in Edinburgh gedoceerd, voordat ik in Leiden aan de slag kon. Naast verschillende vakken bij Geschiedenis zelf, zal ik doceren bij Afrikaanse Talen en Culturen, Leiden University College en International Studies in Den Haag.