Leidse biologiestudente wint thesisprijs voor onderzoek aan slakkenetende kevers
Biologiestudente Els Baalbergen deed Masters-onderzoek naar keverlarven die gaatjes in slakkenhuisjes boren en daarvoor heeft zij de Uyttenboogaart-Eliasenprijs voor entomologische Masters-projecten in de wacht gesleept. Baalbergen deed haar afstudeeronderzoek bij de groep Character Evolution van Naturalis Biodiversity Center.
Slakkenhuisvredebreuk
Drilus-keverlarven zijn de schrik van elke slak. De twee soorten die in Nederland voorkomen kruipen de huisjes van levende slakken binnen, verlammen ze met een vermoedelijk giftige beet en eten de bewoner daarna op, waarna de keverlarf wekenlang in het ontruimde slakkenhuisje blijft rondhangen. Griekse landslakken “dachten” dit te kunnen voorkomen door zich ’s zomers stevig vast te plakken aan de rotsen. Maar, zo ontdekte Baalbergen, de keverlarven laten zich niet voor één gat vangen en bereiken hun prooi vaak door een gaatje te boren in het slakkenhuisje; om het huisje vervolgens weer te verlaten boren ze een tweede gaatje.
Talloze Griekse Driluslarven-soorten
Het onderzoek, dat werd uitgevoerd in samenwerking met de Universiteit van Patras, wees bovendien uit dat er in Griekenland talloze Drilus-soorten blijken te leven, elk met een eigen voorkeur voor bepaalde slakkensoorten. Baalbergen vermoedt dat de evolutie van de vorm van de slakkenhuisjes deels gestuurd wordt door de nimmer aflatende aanvallen door de kevers. ‘Soms sterft wel de helft van alle slakken op een bepaalde plek door toedoen van Drilus,’ zegt ze.
De prijs, die is ingesteld door de Uyttenboogaart-Eliasen Stichting ter Bevordering van de Entomologische Wetenschap wordt uitgereikt tijdens de jaarlijkse Entomologendag, op 13 december 2013 in Ede.