“Door te twitteren plaats je je onderzoek op een podium”
‘The Grumpy Cat’, wie kent hem niet? Dit wereldberoemde fenomeen was tot voor kort nog onbekend bij Dr. Erik Kwakkel. Maar na een razend populaire foto van een middeleeuws manuscript met kattenpootjes op Twitter kreeg de mediëvist er ineens 1000 volgers én een Grumpy Cat-koppeling bij. “Ik heb op deze manier een groter publiek kunnen bereiken dat geïnteresseerd is in wat ik te vertellen heb over het middeleeuwse boek”.
‘The Grumpy Cat’, wie kent hem niet? Dit wereldberoemde fenomeen was tot voor kort nog onbekend bij Dr. Erik Kwakkel. Maar na een razend populaire foto van een middeleeuws manuscript met kattenpootjes op Twitter kreeg de mediëvist er ineens 1000 volgers én een Grumpy Cat-koppeling bij. “Ik heb op deze manier een groter publiek kunnen bereiken dat geïnteresseerd is in wat ik te vertellen heb over het middeleeuwse boek”.
Je eigen draai vinden
Dr. Erik Kwakkel is sinds februari 2012 actief op Twitter. Hoewel hij aanvankelijk sceptisch was over het medium, besloot hij het toch te proberen toen hij lid werd bij de Jonge Akademie. “Toen ik lid werd zag ik dat een aantal mensen daar bezig waren met Twitter. Zij twitterden geen persoonlijke dingen, maar juist meer vanuit hun vakgebied.” De wetenschapper gaf zichzelf een jaar de tijd om te zien wat er zou gebeuren. “Je moet heel erg je eigen draai vinden. In het begin is dat moeilijk; je begint met niks, want je hebt nog geen volgers. Je moet heel goed nadenken wat je nou eigenlijk wil laten zien of wil laten weten.” Voor Kwakkel bleek dat vooral te liggen in het uitsturen van plaatjes. “Driekwart van mijn tweets bestaat uit plaatjes met informatieve en grappige onderschriften. Ik heb daar goed over nagedacht; doe experimenten en kijk wat wel en wat niet goed werkt.” Naast plaatjes stuurt hij ook graag tweets uit over blogs of ander ‘leuke zaken’ rond het vak. “Ik twitter in elk geval bijna nooit over zware dingen.”
"Op een missie"
Het is voor Kwakkel vooral belangrijk dat hij mensen kennis laat maken met het ‘middeleeuwse boek’. Hij richt zich daarbij niet zozeer op vakgenoten – “zij vinden het al leuk” – maar probeert juist ook de massa warm te maken voor zijn vakgebied. “Ik wil eigenlijk gewoon graag aan mensen laten zien hoe leuk het middeleeuwse boek is,” lacht Kwakkel, “To give them a good time”. Daarmee is de wetenschapper op een missie. De missie om Nederland aan het middeleeuwse handschrift te krijgen. “Eigenlijk wil ik heel de wereld wel mee krijgen. Ik heb daarom ook gekozen voor Engelstalige tweets, omdat je dan een groter bereik hebt.” Twitter is voor Kwakkel een onderdeel van een groter pakket. Samen met publiekslezingen, blogs, Facebook en Flickr, is het een component in het grotere kader van zijn missie. “De wetenschap moet meer de straat op!”, betuigt hij.
Gewoon doen!
Dat de sociale media vandaag de dag helemaal hip en happening zijn, lijkt duidelijk. Steeds meer mensen, instanties en organisaties doen er aan mee. Kwakkel raadt het zijn medewetenschappers en –docenten ook aan te beginnen. “Je komt op een podium te staan en hoewel dat podium in het begin nog niet heel groot zal zijn, kun je jouw onderzoek op een gegeven moment aan een groot publiek laten zien.” Via lezingen en vakpublicaties bereik je je collega’s, die reeds een interesse in het middeleeuwse boek hebben, denkt Kwakkel. “Twitter en Facebook zijn uitermate geschikt om juist die andere groep te bereiken, want waarom zou je je beperken tot die ene groep die het toch al mooi vindt?”
Kwakkel zou graag twijfelende wetenschappers en docenten over de streep trekken. “Je moet het gewoon doen! Geef het een kans.” Hij zou hen daarbij aan willen raden eerst te zoeken naar hun eigen draai; naar wat zij zelf het prettigst vinden om te doen wat tijd en vorm betreft. “Het leuke van Twitter is dat je zo gek kunt doen als je zelf wilt. Zelf stuur ik voornamelijk plaatjes, maar er zijn ook zat mensen die geen foto’s sturen en ook heel succesvol zijn. Wat je ook doet, als je het frequent en leuk doet, krijg je altijd wel volgers.” De frequentie van je tweets is volgens Kwakkel ook van belang. Je moet de juiste balans zien te vinden tussen wat jij wil doen en de tijd die je ervoor hebt. Maar het belangrijkste is je vooraf goed te bedenken wat je nou eigenlijk wil. “Het is heel verleidelijk om gewoon een account te openen en zo af en toe eens wat uit te sturen, maar volgens mij werkt dat niet zo goed.”
The Grumpy Cat
Het recente succes met de kattenpoten-foto gaf Kwakkel een enorme boost aan volgers. En dat terwijl het plaatje eigenlijk al best oud was. De wetenschapper heeft hem in november getweet en daarvoor ook al een keer. “In november zat ik op 1500 volgers en toen twitterde ik het plaatje dat mijn volgers het leukst vonden”. Die tekst werd door een recente volger van Kwakkel opgepikt en geretweet, waarna het balletje is gaan rollen. “Er komen nog steeds volgers bij en zo heb ik blijkbaar een publiek kunnen bereiken dat geïnteresseerd is in wat ik te vertellen heb, maar die mij nog niet kende.” Een hele grote groep kattenliefhebbers dus, die ook interesse hebben in het middeleeuwse schrift.
De foto is vervolgens gekoppeld aan de inmiddels wereldberoemde ‘Grumpy Cat’. “Iedereen kende dat al, maar ik dus niet! Ik vind het wel heel grappig”, vertelt Kwakkel lachend. Maar als hij heel eerlijk moet zijn is hij er nu wel weer een beetje klaar mee. “Het was heel leuk toen het gebeurde op maandag en dinsdag en woensdag ook nog wel, maar op een gegeven moment werd ik er een beetje moe van.” Hij is van mening dat het wel voldoende is uitgemolken. Het leuke van Twitter is juist om steeds weer wat nieuws te bedenken. “Ik wil niet de cat-paw-tweeter zijn.”
Twitter of Facebook?
Sinds een week is Kwakkel ook actief bezig met een Facebookpagina voor zijn project ‘Turning over a New Leaf: Manuscript Innovation in the Twelfth Century’. In deze eerste week wist de pagina al 251 likes binnen te halen en maar liefst 11.000 mensen te bereiken. “Dit laat zien hoe belangrijk dat podium op de sociale media is.” Als Kwakkel moet kiezen tussen de twee media gaat hij toch voor Twitter. “Hoewel Facebook een heel goed medium is om een breed publiek te bereiken – eigenlijk veel breder dan Twitter – vind ik het persoonlijk toch leuker om te twitteren.”
Dat zit ‘m voor Kwakkel vooral in de uitdaging om mensen te verleiden door te klikken. “Je moet mensen met tekst overhalen om het plaatje te bekijken. Dat is eigenlijk puur marketing en dat vind ik heel erg leuk.” Het gaat er bij Twitter om een soort compromis te sluiten. Je moet je bedenken hoe je iets het beste kunt presenteren aan een publiek zodat zij het leuk vinden, maar zodat jij het zelf ook nog leuk vindt. “Twitter is voor mij een sociaal medium, maar ook een heel zakelijk of academisch medium. Hoewel ik het niet zo presenteer, is het uiteindelijk wel heel belangrijk.”
Twitterdroom
Kwakkel heeft al menig twittersucces op zijn naam mogen schrijven, maar heeft hij ook een ultieme twitterdroom? “Weet je wat ik wel heel graag zou willen,” zegt Kwakkel lachend, “als je eenmaal 10.000 volgers hebt, dan komt er 10k te staan. Ik wil graag een k-tje.” Hij vreest dat dit bijna onmogelijk zal zijn, want er is volgens hem geen mediëvist in de wereld die een K heeft. Toch blijven de volgers komen en heeft de Grumpy Cat, die met zijn poten over middeleeuwse manuscripten loopt, hem weer een stukje dichter bij die droom gebracht.