2012 De Geschiedenis achter Gangnam Style en K-pop
Bijna een miljard bezoekers trok het filmpjeGangnam Style van Psy op YouTube. Maar wat schuilt er achter deze gigantische hit van deze Zuid Koreaanse zanger? Waaraan is het succes van het fenomeen K-pop te danken? Student William Tuk schreef er bij Jos Gommans zijn masterscriptie over.
In zijn scriptie "The Korean Wave: Who are behind the success of Korean Popular Culture?" gaat Tuk in op K-pop; een groot fenomeen in Azië. Zuid Koreaanse popgroepen zijn megasterren in Japan, China en Zuidoost-Azië. De verkoop van cd’s en concert kaarten is groter voor K-pop dan Amerikaanse popartiesten als Justin Bieber. Sinds 1999 is K-pop succesvol. Achter dit succes zitten de Zuid Koreaanse platenmaatschappijen, met miljoenenbedrijf SM Entertainment als belangrijkste factor.
SM Entertainment en andere platenmaatschappijen zijn meer dan uitgevers van muziek. Overal in de wereld zoeken zij naar potentieel talent om hen op te leiden tot nieuwe sterren. Audities worden gehouden in Los Angeles, Tokyo en Zuidoost-Azië. Jongens en meisjes van 11 tot 16 jaar worden gecontracteerd en naar Seoul gevlogen om hun training te starten.
Intensieve training
Nergens in de wereld krijgen talenten zoveel training als in Zuid Korea. Nieuw talent krijgt lessen in zang en dans. Van hen wordt verwacht dat zij een perfect figuur krijgen. Meisjes worden op dieet gezet en jongens moeten spieren kweken. Ook moeten zij Chinees, Japans of Engels leren. Deze klassen beginnen ‘s ochtends vroeg en eindigen laat in de avond. De hele dag zijn kinderen bezig met het ontwikkelen van hun dans -en zangvaardigheden. De meeste talenten wonen in een trainingscomplex en slapen bij elkaar op kamers. Alles wordt betaald door de platenmaatschappij. Deze trainingsperiode duurt tussen de 3 en 7 jaar.
Uiteindelijk als de talenten deze training doorstaan, worden zij in een popgroep geplaatst. De totale kosten van dit trainingsprogramma om een talent voor te bereiden is gemiddeld genomen zo’n 1.5 miljoen Amerikaanse dollars. Deze kosten worden gemakkelijk terugverdiend door de platenmaatschappijen. In 2011 hadden de drie grootste platenmaatschappijen gezamelijk een omzet van 160 miljoen Amerikaanse dollars.