Leids onderzoeker Andreas Bender wint prestigieuze EFMC prijs
Andreas Bender, universitair docent bij de onderzoeksgroep Medicinal Chemistry van het Leiden / Amsterdam Center for Drug Research, ontving de "EFMC Prize for Young Medicinal Chemist in Academia" in 2010.
De prijs wordt jaarlijks uitgereikt en bestaat uit een diploma, € 1.000,- en een uitnodiging voor het geven van een lezing op het XXIste Internationaal Symposium over Medicinale Chemie van de EFMC in Brussel, België, op 7 september 2010.
De prijs is ingesteld door de Europese Federatie voor Medicinale Chemie (EFMC) en wordt uitgereikt aan excellente Medicinal Chemists die maximaal tot 35 jaar oud zijn en actief zijn in de Europese academische wereld.
De prijs werd aan Andreas toegekend voor zijn totale wetenschappelijke werk en vooral voor de diversiteit van zijn werk, uitgevoerd in verschillende landen en met verschillende onderzoeksgroepen, zowel in de academische wereld en bij Novartis in Boston, een farmaceutisch bedrijf.
Gepersonaliseerde HIV behandelingen
Illustratie van de residuen van het HIV-enzym dat gebruikt wordt voor het voorspellen van welk medicijn moet worden gebruikt tegen welke patiënt.
Een van de redenen dat Andreas deze prijs verdient is zijn huidige werk in ‘gepersonaliseerde medicijnen’, in dit geval gepersonaliseerde hiv-behandelingen. Een promovendus van Andreas, Gerard van Westen, wordt gefinancierd door prof. Herman van Vlijmen bij Tibotec in België en houdt zich bezig met het ontwikkelen van zogenaamde ‘proteochemometrics’ modellen, die bepalen welk medicijn kan worden gebruikt tegen een bepaalde stam van het virus. Ze hebben aangetoond dat het model werkt voor het bepalen van nieuwe behandelingen voor patiënten. Hun onderzoek wordt binnenkort gepubliceerd in een prestigieus tijdschrift.
Substructure mining methods
Een ander onderzoeksgebied van zijn groep, onderdeel van het TI Pharma GPCR Forum, is gebaseerd op ‘substructure mining methods’, ontwikkeld door Eelke van der Horst, ook een promovendus van Andreas. Hiervan is het doel om nieuwe liganden voor bekende GPCRs te ontwikkelen, evenals de eerste nieuwe liganden voor GPCR’s waarvan de liganden nog niet bekend zijn (de zogenaamde ‘verweesde’ GPCR’s) te ontwikkelen. Een ligand is een molecuul of een ion dat een vrij elektronenpaar heeft, dat gebruikt kan worden om een binding te vormen met een metaal of een metaal-ion.
Dit project wordt uitgevoerd in een zeer vruchtbare samenwerking met de VU Amsterdam en MSD (voorheen Organon), die binnenkort zal leiden tot zeer interessante resultaten.
Carrière
Andreas behaalde zijn doctoraal in Berlijn, Dublin en Frankfurt. Hij promoveerde in Cambridge. Na zijn promotie bracht Andreas 2 jaar door als postdoc bij Novartis en werkt sinds januari 2008 bij de Universiteit Leiden.
Andreas Bender is assistent-professor Medicinale Chemie aan het Leiden / Amsterdam Center for Drug Research (LACDR), bij de onderzoeksgroep Medicinal Chemistry. Hier ontwikkelen onderzoekers rekenmodellen om de eigenschappen van chemische stoffen - zoals oplosbaarheid - om medicijnen te selecteren, maar vooral gericht op de bioactiviteit van een chemische stof. Dankzij die rekenmodellen kan een computer bepalen welke verbindingen getest moeten worden en dat maakt het proces van selecteren van de juiste geneesmiddelen goedkoper en sneller. Op dit moment duurt het meer dan 10 jaar om een geneesmiddel op de markt te krijgen, dat is veel te lang voor vele patiënten.
Andreas is ook gastdocent bij het ‘Institute for Bioinformatics and Applied Biotechnology’, waar hij elke zomer les geeft. In mei 2010 gaat hij les geven bij het Departement Chemie van de Universiteit van Cambridge, maar blijft met de Universiteit Leiden samenwerken in zijn onderzoek.
Internationale samenwerking en multidisciplinair onderzoek
De onderzoeksgroep van Andreas werkt nauw samen met het Leids Instituut voor Advanced Computer Science (LIACS), waar ze het Pharma-IT-platform hebben opgericht.
Tibotec (België) financiert de promotieplaats van Gerard van Westen, een promovendus van Andreas.
Andreas heeft ook sterke banden met de onderzoeksgroep van professor Hendrik Blockeel van KU Leuven (België), en met het Metabolomics Centre, ook onderdeel van de Faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen van de Universiteit Leiden